Deze plaat is beslist uniek te noemen binnen het oeuvre can SY, maar liefst 3 jaar zat er tussen de voorganger en deze. Nooit eerder namen ze zo lang de tijd. Die tijd werd benut met het bouwen van de eigen Echo Canyon-studio en het in elkaar jammen van deze plaat en de eerste twee SYR-releases. Deze plaat is spontaan en geïmproviseerd, en bevat ook voor mij hoogte- en dieptepunten, waardoor ik een wat moeizame verhouding heb met A Thousand Leaves. Net iets te veel schurende/lelijke momenten (maar tegelijk hulde dat deze niet worden vermeden, het is bewust lelijk) om er echt van te kunnen genieten. Dit is bepaald niet de plaat van Kim Gordon, ze is slecht op dreef. Ook hier is Hits Of Sunshine favoriet. Sunday vind ik dan weer wat te alledaags en makkelijk, vergeleken met de eerdere "hits" van deze band. Op Sunday na zijn deze nummers alleen op de op deze plaat volgende tour gespeeld.
Aanrader:
Dit is een concert uit de A Thousand Leaves-tour. Bijna de hele plaat wordt gespeeld, maar de nummers komen live veel beter uit de verf.