We hebben bij Opus de Soul weleens het gevoel dat we de vaderlandse releases een warm hart toe dragen. We proberen zoveel mogelijk nieuwe en bestaande artiesten uit Nederland aandacht te geven. Dus als Giovanca dan met een nieuwe plaat komt dan schrijven wij daarna natuurlijk een recensie over. Helemaal als je nagaat dat Subway Silence (2008) en vooral While I’m Awake (2010) ons erg goed bevielen. De vraag is of ze weer kan overtuigen.
Na een korte intro opent het album met het tekstueel erg langdradig en repetitieve Look of the State. Geen al te overtuigende opener dus, maar dat wordt goed gemaakt met Lookdown. Dit kan je kwalificeren als een typische Giovanca song. De sfeer, de zang, de muzikale omlijsting, het is alles wat bij deze zangeres past en wat we op de voorgaande albums zo goed van haar vonden.
Real heeft dan weer niet dezelfde kwaliteit. Het wil een mooie dromerige sfeer pakken, maar voelt wat simpel aan. Net als How Does it Feel dat op muzikaal vlak doet. Bij dit nummer vallen juist de aparte zanglijnen wat meer op.
Met Bad Wishes komen we een topper van deze plaat tegen. Gewoonweg een sterk nummer. En die zijn er wel meer. We horen hoge kwaliteit in het mooie I Will Wait, de prachtige titeltrack en de afsluiter Come Around.
Eerlijk gezegd worden de nummers daartussendoor gekenmerkt door worden als: gewoontjes, saaitjes, flauwtjes en niet al te veel boeiend. Dat komt eigenlijk vooral door het feit dat Giovanca mij vocaal niet meer kan pakken. In tegenstelling tot de eerdere twee platen heeft ze naar mijn mening vocaal weinig ontwikkeling doorgemaakt. Het pakt me niet meer en dat is jammer, want je hoopt toch altijd dat zo’n derde plaat ook bevalt.