The Body - Christs, Redeemers (2013)

Zonder twijfelen alweer jaarlijstjes matriaal, deze van The Body. Een muur van sludge, doom, noise, ambient en stukken opera en spoken wordt over de luisteraar heen gekotst in een ondoordringbare brok geluidsterreur. Sfeervol is dit wel, makkelijke muziek is het niet.

Dat klinkt toch wel als iets dat ik gehoord wil hebben... Eens kijken of ik het kan vinden.

Hallo daar interessante beschrijving. Ik ben heel erg benieuwd.

Zal t wel wat nuanceren door te zeggen dat de hoofdmoot wel sludge is, waar de rest van de genres meer kruiden zijn in de sludge mix. Denk Neurosis en Amenra, met veel meer diverse "kruiden" erin en iets meer modder op de productie.

Neurosis en Amenra, twee referenties die ervoor zorgen dat ik zeer benieuwd ben geworden naar dit album.

Echt sfeervol zou ik dit niet willen noemen, eerder onheilspellend. Nou vooruit, er ontstaat een onheilspellende sfeer. Dus toch

Het klinkt zeer apart moet ik zeggen. Filmisch, als een soort soundtrack. In de geluidsmuur van To Attempt Openness dringen zich af en toe wat flarden muziek op, ondersteund door vaag geschreeuw van iemand die op beestachtige wijze wordt afgeslacht. Ik moet een beetje aan een horrorfilm denken, daar zou dit zo de soundtrack van kunnen zijn. Het is aardedonker, flikkerende verlichting in de verte werpt levensgrote schaduwen vooruit en in een hoekje beweegt iets... Het is zo log en zwaar als een walvis op het droge zand.

In 'An Altar or a Grave' zijn zowaar violen te horen, liggend op vervormde gitaarklanken als de motor van een bulldozer. Deze muziek heeft een fundament van zompige modder waarin alles langzaam wegzinkt.

Ik moet zeggen... Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik dit even heb geprobeerd. Dat het loodzware kost is, moge duidelijk zijn.

Deze band heeft volgens mij geen zanger, ze hebben gewoon een gillend varken voor de microfoon gezet! Hiermee vergeleken klinkt John Tardy (Obituary) als een koorknaap.

(Er is trouwens ook sprake van normale zang, in Night of Blood in a World Without End.)

Ik ga hem vanavond of morgen eens op de koptelefoon beluisteren. Het is trouwens toch een duo?

jep duo, maar ik denk dat hun liveshow nogal anders zal zijn, want het studiomateriaal heeft een gelaagdheid die met zijn 2en niet te vatten is. Cello, koortjes, spoken word, dat zal live allemaal wegvallen of backing tape zijn. Geen idee.

Met zijn tweetjes slechts? Wow. Dat is toch wel knap.

He, leuk dat er voor deze band wat enthousiasme begint te bestaan.

Behoorlijk zware kost, dit. Lang geleden dat ik me zo ongemakkelijk voelde tijdens het luisteren van een metalalbum in de positieve zin. Zeer sludgy en modderig maar ook zeer melodieus en melancholisch op sommige momenten. De getormenteerde vocalen doen me denken aan Khanate en de muziek soms ook. Dit gaat vaker beluisterd worden.

Ja, het is erg duister. Ik heb nog nooit zoiets gehoord. En toch zit er structuur in, op de ene of andere vage manier. Dit is geen muziek om zomaar even op te zetten. Maar het heeft iets.

@Don Cappuccino: Op jouw leeftijd luisterde ik slechts naar Top 40-pulp. Ik zag pas veel later het licht. Petje af hoor.

Er is, zoals verwacht, echt helemaal niks leuk aan deze plaat. Snijdende melancholie, overdonderend brute drones, donkere sludge en beangstigend extreme vocalen. Echt iets voor wie vindt dat Amenra niet ver genoeg gaat. Ijzersterk.