menu

Tokyo Blade - Blackhearts & Jaded Spades (1985)

mijn stem
3,00 (11)
11 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Metal
Uitgebracht in eigen beheer

  1. Dirty Faced Angels (3:27)
  2. Make It Through the Night (4:00)
  3. Always (3:33)
  4. Lovin' You Is an Easy Thing to Do (3:10)
  5. Undercover Honeymoon (4:16)
  6. You Are the Heart (4:58)
  7. Blackhearts and Jaded Spades (3:58)
  8. Tough Guys Tumble (3:29)
  9. Dancing in Blue Moonlight (4:23)
  10. Playroom of Poison Dreams (5:21)
  11. Monkeys Blood (3:53)
totale tijdsduur: 44:28
zoeken in:
avatar van Kronos
3,0
Het was wel even een ander geluid, een andere stijl. Soms doet het denken aan David Lee Roth.

Maar ik heb dit altijd leuk een album gevonden. Zopas weer eens gedraaid en het klinkt nog fris.

Wie na Night of the Blade zat te wachten op een typische NWoBHM opvolger kon het wel vergeten. En daarmee is dit album ook een beetje vergeten. Onterecht vind ik. Het biedt een heerlijke mix tussen AOR en metal. Het valt nu vooral op hoeveel geweldige gitaarsolo's in de muziek zitten en hoe goed Vic Wrighton zingt. Maar de fundementen waarop alles overeind is gebleven zijn de oerdegelijke melodieuze nummers.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Ik beschouw deze Blackhearts & Jaded Spades als het derde album van Tokyo Blade, het full album Midnight Rendezvous uit 1984 is een speciaal geval, meer uitleg heeft Cabeza Borradora daar gegeven.

Opmerkelijk is de belangrijkere rol van zanger Vicki James Wright, op het vorige album Night of the Blade zong hij de nummers in waaraan zijn voorganger Alan Marsh meeschreef. Hij schreef enkel mee aan Rock Me to the Limit. Op dit album schreef hij met gitarist Andy Boulton aan alle nummers mee.

Over het gitaarwerk ben ik tevreden, over de uitstekende zang van Vicki Wright ook, ik heb een aantal bedenkingen bij het overwegend midtempo karakter en de sporadisch opduikende antieke keyboards die spinnenwebben van ouderdom op een aantal songs neerwerpen. Toch durven ze ook eens een zijstap te zetten in het speelse Lovin' You Is an Easy Thing to Do waar een mondharmonicasolo voor de verrassing zorgt. Er is ook een uitschieter in negatieve zin, het verwerpelijk slijmerige You Are the Heart, de beruchte ballad. Het venijn zit in de staart met het langere Playroom of Poison Dreams en het snellere Monkeys Blood met schreeuwerige zang.

Eind 1985 werd deze groep ontbonden en ging elkeen zijn eigen weg. Gitarist Andy Boulton maakte er dan maar Andy Boulton’s Tokyo Blade van. Twee albums verschenen nog met Ain’t Misbehaving en No Remorse, in 1989 was het opnieuw gedaan met Tokyo Blade tot in 1995 althans…... Niet alleen katten hebben negen levens.

avatar van Kronos
3,0
Sir Spamalot schreef:
Er is ook een uitschieter in negatieve zin, het verwerpelijk slijmerige You Are the Heart, de beruchte ballad.

Beetje slijmerig en sentimenteel, jawel. Maar toch een prima nummer.

Ik deel je afkeer dan ook niet. Wat is er eigenlijk mis met een ballad? Zijn Fade to Black en Welcome Home (Sanitarium) van Metallica de negatieve uitschieters op de albums omdat het voor de helft ballads zijn?

avatar van Sir Spamalot
3,5
Het zal wel een jeugdtrauma zijn . Ik heb het niet begrepen op die "I love you, I need you, I miss you" toestanden. Mijn stekels komen recht! Nog een klein woordje over het label, eerst stond er Zoom Club, ik heb dat laten wijzigen naar "Eigen Beheer", want dat is de eerste versie die ik ook heb: klik maar. Met Fade to Black en Welcome Home is zeker niets mis, mijn beste.

avatar van Kronos
3,0
Ik heb de (Duitse) uitgave met gatefold hoes, op Steamhammer. Op het label van de lp zelf staat ook wel TBR 1.

avatar van Kronos
3,0
Sir Spamalot schreef:
Het zal wel een jeugdtrauma zijn . Ik heb het niet begrepen op die "I love you, I need you, I miss you" toestanden.

Dan moet je nog heel wat nummers van dit album afschrijven; Make It Through the Night, Always, Lovin' You Is an Easy Thing to Do, Undercover Honeymoon, Dancing in Blue Moonlight, allemaal lovesongs.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Als ik het goed begrijp, verscheen de Britse versie in eigen beheer en bracht dan Steamhammer het opnieuw uit, dus zaten ze dan aanvankelijk zonder platenmaatschappij?

avatar van Kronos
3,0
Blijkbaar.

Als je The Caves Sessions (Official Bootleg) beluistert is dat misschien ook niet zo verwonderlijk. Die klinkt vreselijk slecht.

avatar van Rinus
3,0
Absoluut geen fout album. Minder heavy dan de voorgaande albums, maar door de bank goede songs met een redelijk melodieuze inslag en vaak puike gitaarsolo's. Ik heb de Steamhammer uitgave.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:41 uur

geplaatst: vandaag om 23:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.