Sky Ferreira - Night Time, My Time (2013)

Valt mee. Sommige nummers zijn enorm goed (Heavy Metal Heart, Night Time My Time, Boys en ook You're not the One), maar de rest van de nummers zijn zo goed als niks waard. Je merkt dat dit eerst als EP had moeten uitkomen en er van alles is misgegaan, jammer. De cover is prachtig (door Gaspar Noé), en Night Time, My Time is het enige nummer dat tegen die cover aanleunt naar mijn gevoel. Volgende keer beter.

Sky ferreira zou bovenaan de hitlijsten moeten staan, ze heeft het allemaal, de uitstraling, de looks, de nummers, de sound, vernieuwend en vertrouwd tegelijkertijd. Wat mooi dat we er een ste zoals haar bij hebben......

heerlijk pop liedje dat blame myself

komt dit later nog uit op CD/vinyl?

Als Capitol niet blijft boycotten wel.

Vind Elavator nog steeds leuk van haar. Maar de tekst was wel te heftig voor een 16 jarige meisje

Een van de sterkste en verrassende pop-platen van het jaar!

Mooi album, en dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht na een paar stukjes over dit album gelezen te hebben. Op Last.fm zag ik dat Sky Ferreira op dit moment tourt met Miley Cyrus, dat helpt ook niet echt mee natuurlijk.

Na een eerste luisterbeurt ben ik toch om. Sky heeft een prachtige stem, die perfect bij dit soort vlotte pop/rock nummers past. Een bijzonder geslaagde combinatie die vooral op Boys, Heavy Metal Heart en Nobody Asked Me zijn vruchten afwerpt. Er staan sowieso vrijwel geen zwakke nummers op dit Night Time, My Time. Alles klopt, en met een 45 minuten durende speelduur is dat ook precies genoeg.

Ik heb me dit jaar niet echt met nieuwe popalbums beziggehouden, maar Sky Ferreira blijkt toch een fijne nieuwkomer te zijn met dit album. Ik ben onder de indruk, en ik ga Night Time, My Time de komende tijd nog vaak beluisteren.

Hoezo té heftig?

Luister even naar de tekst.

Laat maar post het wel hier.
Dit zingt ze:

Systematic,
Love fanatic
It's like oh oh oh
Problematic
So erotic
It's like oh oh oh (oh oh oh)
You can come into my Elevator (oh oh oh)
And if you're lucky you can hit me later (oh oh oh)
Yeah, just one touch and now I got you sedated
You're stuck inside the fantasy I've created
Now my Elevator's got you goin' up and down
Ah, ah, ah.

En dit vind ik persoonlijk voor een 16/17 jarige best heftig. En ja, ik ken Sky en haar muziek best lang.

Wat er dan precies zo heftig aan is zie ik eigenlijk niet. En dat terwijl ik ook 17 ben

Nou veel plezier dan maar met jouw Elevator,

Maar persoonlijk vind IK het te heftig. Dat jij het niet heftig vind is jouw eigen mening.

Sorry hoor, zo was het helemaal niet bedoeld. Ik was gewoon benieuwd waarom je het te heftig vind. Maar dat zal wel heel raar zijn dan...

Haha, geef niet.
Ik vind het alleen te vergaan als een meisje van 16/17 over sex zingt. Kijk als ze even 4 a 5 jaar had gewacht met Elevator dan was het een ander verhaal.

Volgens geruchten was het een demo voor een andere artiest. Maar of dat klopt weet ik niet

Ik vind het geen al te sterke tekst, maar ik vind wel dat je best over seks kan zingen als je 16/17 bent. Als dat nu eenmaal een gedachte was van haar mag er ook best een nummer over geschreven worden vind ik

Ik had eerder mijn twijfels bij de albumhoes van Night Time, My Time

Jah zoals je zelf zei je bent nog 17, en misschien over een paar jaar denk je er anders over. Zou wel erg raar zijn als je ouder bent en goed vind dan een meisje van 16/17 over sex zingt. Dat vinden denk ik alleen pedo's leuk

Ooo ze is nu 21 dus vind haar albumhoes van NT,MT minder erg. Ze feest er op los met Miley.

Aardig album, prima tieten

Offtopic en persoonlijke reacties verwijderd.

Bepaalde zanglijnen in NObody asked me, laat me denken aan Embarassment van Madness

Goed album, niet meer of minder. Bijzonder poppy en catchy. Synthpop kent dezer dagen een boost met groepen als CHVRCHES en London Grammar, en daar hoort ook Sky Ferreira in. Weinig opwinding uiteindelijk, maar makkelijk luisterbaar. 3,5 voor een degelijk album.

Is dit synthpop? Dat gitaar- en basgeluid in You're Not The One vind ik juist leuk.

Goh ja, ik hoor toch voldoende synth om het synthpop te noemen. Weliswaar in een mengelmoes. Het doet me het meest denken aan CHVRCHES, misschien ook door beide dames.

Geweldig debuut en een van de mooiste en afwisselendste popplaten uit 2013. Ze wordt wel eens vergeleken met Robyn, maar voor mij zit er meer pit in Sky Ferreira. Opvallende hoes ook die bij Amazon, RYM en iTunes gecensureerd wordt Deze preutsheid is gelukkig niet aanwezig op MuMe.
24hours, I blame myself, Love in Stereo, You're not the one: het zijn stuk voor stuk perfecte popsongs maar er staat eigenlijk geen zwak nummer op de plaat.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Sky Ferreira - Night Time, My Time - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Sky Ferreira is een Amerikaans ‘enfant terrible’, dat in de Verenigde Staten inmiddels al een jaar of zeven de roddelpers weet te halen. Op haar 15e nam ze al wat tracks op met de toenmalige producers van Britney Spears en raakte ze bevriend met de op dat moment nog (spring)levende King of Pop, Michael Jackson. Sky Ferreira heeft al flink wat jaren een platencontract, maar haar debuut liet tot dusver op zich wachten, mede omdat Ferreira inmiddels ook als actrice aan de weg timmerde en haar preutse platenmaatschappij niet echt gecharmeerd was van haar af en toe wel erg expliciete teksten. In de VS strijdt Sky Ferreira momenteel continu om de aandacht met dat andere ‘enfant terrible’, Miley Cyrus. Het is een strijd die Miley Cyrus in haar voordeel lijkt te hebben beslecht en dit ondanks het feit dat Sky Ferreira met nog net wat minder kleding dan Miley Cyrus op de cover van haar plaat is verschenen (al ligt in de VS vooral een stevig gekuiste cover in de winkel). Night Time, My Time trok ook in Nederland in eerste instantie vooral aandacht vanwege de opvallende cover en dat is jammer. Waar de laatste plaat van Miley Cyrus niet om aan te horen is, is het debuut van Sky Ferreira in muzikaal opzicht wel degelijk interessant, al zal lang niet iedere lezer van deze BLOG dat met me eens zijn. Op Night Time, My Time verrast Sky Ferreira met een mix van electropop, indie-rock en new wave die flink wat muzikaal talent doet vermoeden. Zeker de eerste paar songs op Night Time, My Time zijn aanstekelijk en geschikt voor een groot publiek, maar als je net wat beter en verder luistert hoor je dat Sky Ferreira in muzikaal en tekstueel opzicht geen concessies doet. Ondanks de aanstekelijke refreinen en melodieën zijn flink wat tracks op het debuut van Sky Ferreira behoorlijk onconventioneel en rauw. De zang op de plaat is in de up-tempo tracks wat schreeuwerig, maar zeker als Sky Ferreira wat gas neemt hoor je dat de Amerikaanse absoluut kan zingen. Ook in muzikaal opzicht is Night Time, My Time een opvallende plaat. Het elektronische klankentapijt is minstens even eigenzinnig als dat op het bejubelde debuut van Lorde en krijgt flink wat pit door het toevoegen van rauw gitaarwerk en overstuurde elektronica. Bij eerste beluistering van Night Time, My Time was ik absoluut bevooroordeeld en waren de messen geslepen. Het debuut van Sky Ferreira bleek echter al snel een aangename verrassing, maar de echte kracht van de plaat kwam pas aan de oppervlakte nadat ik Night Time, My Time veel vaker had gehoord. Night Time, My Time is een plaat die in het hokje ‘hitgevoelige pop’ thuis hoort, maar het is zeker niet de dertien in een dozijn pop die de meeste soort- en leeftijdgenoten van Sky Ferreira maken. Ieder jaar zit er in dit hokje wel één muzikant die durft te vernieuwen, die tegen het zere been durft te schoppen, die lak heeft aan de conventies in het genre en schijt heeft aan de oerconservatieve platenmaatschappijen. In 2014 zou deze ene muzikant best wel eens Sky Ferreira kunnen zijn. Ik durf er inmiddels wel voor uit te komen: ik ben fan van deze eigenzinnige Sky Ferreira en haar bijzondere debuut. Erwin Zijleman

Ik kende niks van deze Sky Ferreira, laat staan dat ik wist wie ze was. Dus met onbevangen oren beluisterd en goed bevonden. Er zitten genoeg weerhaken in haar popsongs om het interessant te houden, nergens heb ik het gevoel dat ik naar de zoveelste gehypete zangeres of naar platgeproducete popmuziek zit te luisteren. Dit past voor mij meer in de buurt van een Ladyhawke dan in die van Miley Cyrus e.a.

Ik vraag me af, of deze artiest zo bekend is door haar talent of door de shock-value.

Ik vind het songmateriaal matig, slecht geproduceerd, en haar stem is al helemaal niet bijzonder. Erg saai en vlak zelfs.

Nog niet gehoord van deze zangeres. Heeft het allure van een choquerende zangeres, maar dan hoor je toch te weinig van haar als dat de bedoeling is. Bovendien lijkt het eerder een imago, want buiten de hoes is daar op het album weinig van te merken. Neemt niet weg dat dit leuke poprocksongs zijn die net iets harder klinken dan de gemiddelde hitlijst popsong. Maar meer is het ook niet.

25 mei nieuwe single Don't Forget

Mooie nieuwe ontdekking! Pop met een indie en elektronisch randje
Deze gaat vaak op repeat!