Meta Meta is een Braziliaanse fusion band, waarvan ik niet direct weet onder welk genre ik ze moet plaatsen. Het is duidelijk rockende fusion jazz, maar er komt ook zang, punk, psychedelica, samba, latin en afro-beat op voor. Een bijzonder intrigerende wereld-plaat dus. MetaL MetaL kwam officieel in 2012 al uit in eigen beheer, maar kennelijk is deze wereldwijde 2014 release op het gerespecteerde Mais Um Discos hun route naar grotere bekendheid.
Saxofoon (Thiago Franca) en gitaar (Kiko Dinucci) hebben de overhand op deze plaat, samen met de zang van Jucara Marcal, die soms bijna bezeten over de instrumentatie heen zingt. Dit doet ze vooral erg overtuigend op het bijna hysterische Man Feriman, dat als psychedelische punk klinkt, geflankeerd door korte sax-uitbarstingen. Bijzondere muziek dus, en dat blijft Metá Metá over de gehele 50 minuten ten gehore brengen. De ene keer funkt het als een malle, de andere keer knalt de band je speakers uit met verontrustende goden-erende punk, en dan klinkt er weer toegankelijke samba. Vooral die afwisseling tussen verschillende genres maakt deze plaat zo sterk. Zo komt er na het experimentele Man Feriman, ineens Cobra Rasteira, en lijkt het alsof de Buena Vista Social Club de band is komen vervangen. Ongekend. En als dan ook nog afro-beat legende en drummer Tony Allen op de plaat meedoet, vraag je je af waarom we niet meer muziek uit Brazilië kennen.
MetaL MetaL is continu spannend. Je hebt permanent geen idee wat we gaan horen op het volgende nummer, of op de volgende passage, en nog niet vaak hoorden we een samensmelting van zóveel genres die zo geslaagd als op deze plaat van het Braziliaanse Metá Metá.
Pat-sounds: Album Metá Metá - MetaL MetaL (2014) - pat-sounds.blogspot.nl