Geen hoogvlieger dit, wel een logisch vervolg op Puttin It Straight. De productie is iets meer in your face dan voorgaande albums en dat bevalt me wel. Wat me wat minder bevalt is het songmateriaal.
De plaat gaat nog veelbelovend van start met het hakkende titelnummer, maar daarna zakt de boel toch aardig in. Killer Instinct en I Tried To Believe zijn me te braaf en nietszeggend. Hammerhead heeft weer wat meer pit, maar is ook niet meer dan een aardig instrumentaaltje.
Pas bij het catchy en funky Go All Night veer ik weer even op. Evie luistert op zich ook lekker weg, al is het geen erg bijzondere compositie. Sowieso niet iets waar Travers een patent op lijkt te hebben... Afsluitend tweeluik Prelude + One For Me And One For You is me veels te langdradig en zocht er voor dat dit album toch een beetje al een nachtkaars uitgaat.
Concluderend, de sound die Travers hier neerzet is vaak best lekker. Ik hou van zijn gitaargeluid, zijn stem en de losse sfeer die hij weet op te roepen. Maar het is veelal net wat te vrijblijvend en nietszeggend qua composities.
3*