Pat Metheny Unity Group - Kin (<-->) (2014)

Volgens zijn website een (logisch) vervolg van zijn Unity Band album uit 2012. Ben dan ook benieuwd of de lijn van Unity Band wordt doorgetrokken op Kin. Gezien zijn Unity Band tour denk ik van wel. We gaan 't horen.

Pat's nieuwe release aan een eerste luisterbeurt onderworpen. Als die hard Pat fan heb ik niet veel meer luisterbeurten nodig om nieuw materiaal van deze gigant te beoordelen. Pat heeft de afgelopen jaren veel geëxperimenteerd (oa Orchestrion) Dat is knap maar veel fans zijn geboren in de jaren dat hij als band de sterren van de hemel speelde. Zijn discografie is fiks en erg divers. Kin is een album gemaakt als quintet waar hij de afgelopen tijd mee heeft getoerd. Zonder vaste maat Lyle Mays maar met saxofonist Chris Potter. Hij is met dit album terug op de weg die hij in 2005 na zijn THE Way Up album heeft verlaten. Prachtige composities met vreselijk veel gevoel voor ritme (zijn befaamde latin groove) en perfecte instrumentatie. Alles klinkt weer zo retestrak en goed gespeeld. Fantastisch album. Pat hervindt zich opnieuw en doet dat samen met een aantal muzikanten die, evenals Pat, perfectie nastreven. Elk nieuw album van Pat is een feestje. Dit is een feest.

Normaliter 'pakken' de Pat Metheny platen me meteen, ik volg Pat sinds 1979. Dit keer kostte het me echt veel moeite. Door een andere volgorde te gebruiken bij het afspelen is alles weer op z'n vertrouwde plekje gevallen. Mijn probleem zat 'm in de eerste track, als ik deze had beluisterd viel de rest van de cd weg voor mij. Door de track sequence in deze volgorde af te spelen, 3-4-9-2-5-6-1-7-8, kwam dit album beter tot zijn recht. Een nieuwe topper in het repertoire van de veelzijdige Pat Metheny. Kan niet wachten tot 8 juni in Utrecht, de recensies uit de States zijn in ieder geval veelbelovend. Moet er natuurlijk wel bij vermelden dat ik nooit echt ben teleurgesteld in Pat's concerten.

Bijzonder dat je tracks in een andere volgorde draait michaelb Heb daar geen problemen mee. Ik vind Kin overigens een "echt" Pat Metheny album. Bij de eerste luisterbeurt had ik echt zoiets aha dat klinkt bekend. Blijf overigens een die hard fan en de man kan maar weinig fout doen bij mij. En idd elke optreden is ook een feestje. Zal eens kijken of ik juni weer 'n keer ga. Heb de beste man al 6 keer zien optreden. Verder weinig belangstelling op MuMe voor Pat. Da's toch jammer.

@Broem: kun je zeggen hoe Kin zich als echt PM album verhoud tot Secret Story (een naar mijn mening absoluut hoogtepunt in 'recording history'?

Secret Story is ook mijn referentie (nr 1 in mijn P10) Ik vind Secret Story vooral een magistraal album vanwege de wereldse invloeden. Dat heb ik in latere albums een stuk minder teruggehoord. Ook Kin is een typisch 'jazzy' PM Group album. Vreselijk goed gemusiceerd en frivool gespeeld. Lijkt wat mij betreft nog het meest op Imaginary Day. Kin is, wat mij betreft, wel meer een PM album als Unity.

Zullen we eens voor wat meer animo zorgen, Broem?

Dit album is namelijk een heuse trip door een kleurrijke wereld, met jazz als basislaag. Er schuilt echter meer onder, dingen die zich niet na één luttele luisterbeurt laten ontdekken. Dat vind ik altijd fijn, als ik wat meer moeite moet doen om de schoonheid van iets in te zien.

De eerste luisterervaring was zeer positief! Dit is zeker een blijver, en misschien moet ik maar 'ns wat meer van Metheny opsnorren.

Daar kan ik alleen maar voor zijnAOVV Voor mij een van de beste en meest sympathieke gitaristen en composers die ik ken. De man heeft fusion door zijn bloed stromen, dat kan niet anders. Ben benieuwd hoe zo'n offensief eruit zou kunnen zien. Hij verdient het.

Hij heeft er in ieder geval weer een nieuwe bewonderaar bij. Ik kende hem niet, maar door me meer in detail in de muziek van Bowie te verdiepen kwam ik pat metheny tegen. Ik ga op ontdekkingstocht.

Sterk album!