Ik ben het niet helemaal eens met de commentaren van mijn voorganger. Voor mij is dit een te fragmentarisch album, het debuutalbum had hetzelfde hoge niveau als Shpritsz van Brood en is ook beter geproduceerd (ook George Kooymans). Dit album klinkt voor mij meer als een aantal bij elkaar geplaatste nummers uit verschillende periodes, bijna als een verzamelaar. Ik heb overigens ook jarenlang gedacht dat dit het debuutalbum was omdat het zo rommelig en onsamenhangend klonk. Let wel, het is geen slecht album alleen een stuk minder dan het debuut. Midnight Maniac en She Does It Right zijn TOP, alleen live NOG een stuk beter. Too Much Hanky-Panky is flauw en Chicago te cliché rock. Dat laatste is ook wel het gevaar bij verschillende nummers op dit album, te cliché rock en daar doe je deze Groningse geweldenaars toch te kort mee. Peter Bootsma heeft een fantastische strot en speelt een lekker potje gitaar, Harry de Winter is een toffe bassist en drummer Henk Torpedo (jaja) zet een stevige basis neer voor het geheel. Dat je met drie man zo'n sound neer kunt zetten is al rete knap en verdient een grote pluim.