Toen Someday World op de luisterpaal stond wist ik meteen dat ik deze zou willen luisteren. Ben niet echt een fan van Brian Eno noch van Ambient maar de combinatie met Karl Hyde (Underworld) lijkt me wel interessant. Eerst nog de twee singles geluisterd op Spotify die gewoon de eerste 2 tracks van het album zijn. Het werd me meteen duidelijk dat het lastig te categoriseren is.
Eigenlijk kan ik het alleen vergelijken met 'My Life in the Bush of Ghosts' van Eno met David Byrne (Talking Heads). Het is simpelweg het enige andere album wat ik heb van Eno. Dat was een baanbrekend album maar om eerlijk te zijn als ik het een paar dagen niet gehoord heb dan ben ik alweer vergeten hoe de nummers gaan. Ondanks dat er interessante dingen gebeuren in die nummers en dat heb ik nu weer met dit album. Heb bij de derde luisterbeurt het volume maar opgepompt en dat helpt iets om meer gevoel te krijgen bij de nummers. Dan nog denk ik; Is dit niet gewoon een Ambient album van Underworld? Maar om dit nu Pop te noemen gaat met iets te ver, daarvoor zouden de songteksten meer 'poppier' moeten zijn. Eigenlijk is afsluiter 'To Us All' het meest gewone nummer op het album een soort Low meets Coldplay. Na 5 luisterbeurten verhoogd van 3,5 naar 4 sterren.
Album van het weekend! Misschien album van de week maar dan hou ik het weer voor gezien.