Enkele dagen nadat de release van dit album bekend werd gemaakt, stapten twee leden van de band op. Het werd niet echt duidelijk waarom, maar de te varen muzikale koers zou wel eens ten grondslag aan de beslissing kunnen liggen. Het alweer vier jaar oude Rekreatur kon de verwachtingen na het fantastische Sagas niet geheel waarmaken en de band leek een beetje over hun hoogtepunt heen.
Erdentempel is een album dat op het eerste gehoor nogal eenvoudig klinkt: epische nummers als Aus Ferner Zeit en Des Sängers Fluch hoef je niet te verwachten. In plaats daarvan klinkt er tussen de screams hier en daar wat cleane zang en word je als luisteraar in Uns'rer Flöten Klang op een fraaie manier herinnerd aan het element 'folk' in deze metal. Een ander folklore-aspect komt in een wel heel platte vorm terug in (de videoclip van) Wirtshaus Gaudi, waar het refrein doodleuk in hoempamajeur is geschreven. Tevens is het laatste nummer in het Engels, 'zodat ook fans buiten Duitsland kunnen begrijpen waar we over zingen' - als ze de zang kunnen verstaan tenminste.
Maar als deze commerciële zetten nodig zijn om de band weer de aandacht te geven die het verdient, wie ben ik om erover te klagen? Er is genoeg fraais op dit album te ontdekken en waar het bij Rekreatur de eerste luisterbeurten even doorbijten was, is het hier direct raak. De folk-riedeltjes klinken af en toe fijner dan ooit. Muzikaal gezien minder dan voorheen? Misschien. Maar zoveel leuker dan bijvoorbeeld de laatste van Finntroll. Ja, metal mag zeker leuk zijn.
Ein Bier... bitte!