Dit album is wat minder melodiegericht, meer geënt op sfeer. Wel ligt het qua geluid duidelijk in lijn met Laminate Pet Animal. Het geheel lijkt uitvoeriger gemixt en gearrangeerd te zijn, iets wat van mij niet had gehoeven. De stijlverandering kan gemakkelijk 'volwassener' of 'pretentieuzer' genoemd worden. Tenminste, ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die het zo in de oren klinkt. Een meer steekhoudend argument voor de lichte koerswijziging lijkt me dat ze receptiebewuster zijn geworden. De voorganger van deze LP heeft tenslotte onterecht bijzonder weinig aandacht gekregen. Die debuutplaat vind ik namelijk fantastisch en geniet dus mijn voorkeur boven deze opvolger, maar dit is eveneens een album rijk aan kwaliteit.