menu

Young and in the Way - When Life Comes to Death (2014)

mijn stem
3,33 (3)
3 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Deathwish

  1. Betrayed by Light (3:52)
  2. Fuck This Life (3:29)
  3. Be My Blood (2:53)
  4. Self Inflicted (4:00)
  5. Loved and Unwanted (2:40)
  6. We Are Nothing (3:15)
  7. Final Dose (2:44)
  8. Weep in My Dust (3:46)
  9. Take My Hand (4:26)
  10. Shadow of Murder (5:38)
  11. Embrace Extinction (9:46)
totale tijdsduur: 46:29
zoeken in:
avatar van Don Cappuccino
De eerste Deathwish-release (voor mij dan) van 2014 om naar uit te kijken: nieuw werk van Young and in the Way. De track Be My Blood is al te beluisteren en die smaakt naar meer.

avatar van Don Cappuccino
Inmiddels volledig te streamen via Pitchfork Advance.

bennerd
Oh hell yes, dit kan leuk worden!

avatar van ASman
Tja, smaak kan iets aparts zijn. Na mijn jarenlange bestaan als liefhebber van Old-School HipHop, Soul en Funk (wat overigens nog steeds zo is en wat ook niet zal veranderen) en mijn recentere goedkeuring voor Blues Rock en Southern Rock, heb ik besloten mezelf ook wat in de hard rock-georiënteerde genres zoals Metal en Hardcore te verdiepen. Met succes overigens: vooral de meer op Groove en Thrash georiënteerde varianten van het Metalgenre, alsook bepaalde Hardcore bands kunnen mij tegenwoordig even zo goed smaken als een goede ouderwetse Hiphop-klassieker. Desondanks zijn er ook bepaalde niche-genres waar ik maar niet in geraak: Tech Death Metal zoals Nile en Cryptopsy (de meer Groove-achtige Death van Obituary trek ik dan weer wel), Prog Metal, Black Metal, Grindcore, Mathcore en Crust Punk zijn voorbeelden van genres die ik herhaaldelijk een kans heb gegeven, maar waar ik met de beste wil van de wereld niet naar kan luisteren.

Vreemd genoeg dat er juist tussen twee van de door mij hierboven opgelijste niche-genres, Black Metal en Crust Punk, een recentere subgroep is ontstaan genaamd "Blackened Crust" welke ik dan weer wel bijzonder goed lijk te kunnen waarderen. Uithangborden hiervan zijn wat mij betreft de magnifieke EP "Blood" van Worsen en dit al even moddervette album van YAITW.

Een hondsbrutale, ijskoude, alles vernietigende dosis agressie die op bepaalde momenten op zijn eigen stikdonkere manier ook erg melodieus kan aandoen. Ik weet niet wat de reden precies is waarom de twee door mij vermijdbare genres Black Metal en Crust Punk samen zo een vlijmscherpe combinatie vormen, maar het "werkt" gewoon. Zeker zo vreemd dat ik brutaliteit bij deze plaat als zo'n enorm voordeel aanhaal, terwijl de al even alles vermurwende sound van een Cryptopsy, Nile, Behemoth of Napalm Death mij daarentegen gestolen kan worden (zonder dat ik daarmee afbreuk wil doen aan de technische kunde van deze bands).
Zoals ik al eerder aangaf, smaak kan iets aparts zijn...

Gast
geplaatst: vandaag om 17:38 uur

geplaatst: vandaag om 17:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.