Niet zo goed als het eerste Trio album. Hier wordt ook een beetje van het country geluid afgestapt dat op de eerste nog onmiskenbaar terug te horen was. Wel blijken de dames nog een sterke neus te hebben voor de songselectie.
Het album begint goed met een nummer dat oorspronkelijk is geschreven door The Carter Family.
Daarna komt High Sierra wat ik ook een prachtig nummer vind. Ik kan me zo voorstellen dat Linda hoog op de Sierra Nevada staat wanneer ze deze coupletten uit haar strot gooit, onderwijl de zon langzaam achter de horizon verdwijnt. Haar stem heeft zelden zo zuiver geklonken als in dit nummer.
Het echte pronkstuk komt echter bij de cover van Neil Young, After the Gold Rush. Ik vind hem persoonlijk een stuk sterker dan het origineel (ja, echt waar). Dit is hoe perfectie klinkt, met drie stemmen als engelen en dan ook nog het gebruik van de glasharmonica op de achtergrond. Beluister ook de live versie die op youtube te vinden is. Dit overtreft alles wat op Trio I staat en mag zich wat mij hun signature-nummer noemen.
Helaas zijn de laatste vijf tracks niet zo goed als het eerste deel. Het wil allemaal nog niet zo pakken. Het klinkt een beetje alsof ze niet helemaal wisten waar ze naartoe wilden met deze nummers, en dat ligt eigenlijk vooral aan de productie. Misschien dat het nog komt met de tijd, maar voorlopig gaat de eerste helft er toch echt met de schoonheidsprijs vandoor.