Mariah Carey - Me. I Am Mariah... the Elusive Chanteuse (2014)

Die albumtitel

'#Beautiful' is eigenlijk leuker dan ik had verwacht, en 'Triumphant' vond ik haar leukste nummer tot nu toe maar die heeft de definitieve tracklist helaas niet gehaald zie ik.

Die hoes! Mevrouw en haar personal photoshopper laten er geen twijfel over bestaan dat ze er nog appetijtelijk uit kan zien. Dat dan weer wel.

Wat ik hoopte is niet uitgekomen , na haar terug keer in 2005 tot 2008
is dit niet het album waar ik stiekem op hoopte ...

album sinds vanmiddag 12 uur aan het luisteren, der zit niet 1 grote hit meer op.

nummer die wel kloppen zijn : Faded ,Meteorite, You Don't Know What To Do (Feat. Wale) en One More Try.

beste nummer is : You Don't Know What To Do (Feat. Wale)

2,5 ster

Eindelijk weer nieuw materiaal van Mariah Carey !

Vanaf de eerste klanken was ik al meteen verkocht, ik was juist bang dat ze haar zelf niet meer kon overtreffen maar wat blijkt is dat ze het nog wel steeds in der heeft! Voor ieder wat wils, Thirsty is een knipoog naar de zangeressen van nu die er zonodig proberen bij te horen. Door de stem van Mariah en de catchy beat is dit toch echt een killer geworden! Ik zeg zomerhit 2014. Zo ook het nummer 'Supernatural' waar ook haar kinderen op te horen zijn is een prachtplaat geworden.

Kortom heb vanmiddag voor het eerst het album geluisterd en sindsdien staat het op repeat !

Favorieten tot nu toe: Thirsty, Supernatural, You don't know what to do, Faded, Dedicated, One more try en meteorite.

Goh! Op deze plaat is perfect te horen hoe erg Mariah's stem is ingekacheld. Haar stem klinkt zwaar, geforceerd en uitgewoond. Haar zo bekende 'whistle-register' klinkt als een moetje en ik krijg het gevoel dat ze het bij de 30e keer goed op de opname had staan.
De nummers zijn inspiratieloos en niet catchy.
Op internet las ik een recensie waarin geschreven werd dat dit het beste werk van Mariah was sinds het uitbrengen van Emotions in 1991. Om die reden ben ik het album gaan beluisteren. Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Het album is even prut als alle andere albums die ze sinds het uitbrengen van Rainbow heeft uitgegeven. Het zijn bijna allemaal futloze R&B albumpjes van de al lang afgeschreven grootheid 'Mariah Carey'.
Met het beluisteren van dit album ben ik werkelijk al mijn hoop verloren dat Mariah ooit nog met een verrassend album zou komen met heerlijke ballads en haar geweldige stem, net als op haar 1e albums. Jammer dan! Geen Mariah meer voor mij in de toekomst!

#Beautiful vind ik 1 van Mariah's sterkste platen maar ik verwacht van het album niet veel. Daarvoor heeft Mariah Carey ook vaak teveel troep uitgebracht dus een album durf ik niet aan. Of ligt het een beetje in het verlengde van #Beautiful?

Als je gek bent op het nummer #Beautiful, dan zijn er nog genoeg andere nummers die je kunnen bekoren op dit album hoor. Dan is het zeker de moeite waard !

Lekker album. Mijn grote favorieten zijn Make It Look Good, You Don’t Know What To Do en Meteorite. Daarbij The Art of Letting Go en #Beautiful buiten beschouwing gelaten, omdat deze al voor de release uitkwamen en ik ze al goed vond.

1. Cry.
Mooie, waardige opening, maar het liedje zelf vind ik niet héél bijzonder.
2. Faded
Vind ik persoonlijk één van de mindere liedjes van het album.
3. Dedicated
Op één of andere manier vind ik deze leuk, simpelweg omdat er humor in zit. Is met lol gemaakt, dat hoor je. Fris nummer. Maar uiteindelijk wel vergetelijk.
4. #Beautiful
Prachtig, heerlijke sound
5. Thirsty
Heerlijk nummer. Instant like.
6. Make It Look Good
Voor mij één van de toppers, al vind ik het heel erg een Alicia Keys-nummer. Maar erg lekker, luister er graag naar.
7. You’re Mine (Eternal)
Mooi nummer.
8. You Don’t Know What To Do
Topper! Mooi opbouw, heerlijk ritme. Dansnummer.
9. Supernatural
Klinkt lekker door de kids, beetje dromerig nummer, luister er graag naar.
10. Meteorite
Wederom een lekkere dansplaat, kan er geen genoeg van krijgen.
11. Camouflage
Vind deze nogal zemelig, kan er (nog) niet aan wennen.
12. Money ($ * / …)
Lekker!
13. One More Try
Onnodig; vind de George Michael-versie vele malen mooier.
14. Heavenly
Wel aardig, beetje kerk-nummer, hallelujah!
15. It’s a Wrap
Op een of andere manier vind ik dit het slechtste nummer van het album, sla deze als enige vaak over.
16. Betcha Gon’ Know
Toch wel lekker, al blijf ik de Jump Smokers-mix helemaal top vinden.
17. The Art of Letting Go
Prachtig.
18. Me. I Am Mariah…The Elusive Chanteuse
Leuk voor de fans, maar ik kan hier niet tegen. Press delete.

en Pitchfork heeft dit album ook gerecenseerd, tot mijn verassing was het cijfer bijzonder hoog, welliefst een 7.7 Dat krijgt het meerendeel van de Pinkpop bands niet eens voormekaar ,
m.a.w. ik ga even uit mijn hokjes en zal deze plaat een kans geven......

Neem mij niet kwalijk maar wordt Mariah Carey gewoon besproken, kent men hier dan geen enkele gêne?

Geweldige zangeres. Helaas kan ze geen plaat neerzetten die als een geheel te waarderen is. Losstaande mooie nummers.. dat weer wel.

Alleen Cry sla ik over en Thirsty is door de backup vocals een erg vervelend liedje.

Waanzinnige zangeres. Nog altijd ben ik echt een groot liefhebber van Mariah. Luister met enige regelmaat haar albums. Dus ook dit nieuwe album heb ik diverse malen beluisterd. Vind het jammer dat er veel gesleuteld is aan haar stem. Dat is op een groot aantal nummers te duidelijk te horen. Jammer. Topnummers zijn voor mij Camouflage Meteorite en Make It Look Good. De eerste 2 genoemde nummers zijn voor mij 100% Mariah. Helaas staan er ook op dit album echt draken van nummers. Zoals Thirsty! Vreselijk gewoon. Ook You're mine kan ik echt niet beluisteren.

Laat Mariah maar lekker cd'tjes maken. Hebben we in ieder geval nog 1 echt grote superster waar we onze meningen op los kunnen laten gaan.

Mariah Carey lijkt niet meer bezig met het scoren van hits. "Me. I Am Mariah" wordt zelfs gelanceerd zonder officiële single. Carey heeft haar talent eindelijk weer eens gebruikt om een écht album te maken. En de liefhebber van Mariah Carey bangers en ballads zal haar daar zeer dankbaar voor zijn.

Dit is toch echt een sterke plaat. Heb hem een pas
later opgepikt ondanks dat ik de muziek van MC altijd heb kunnen waarderen.
Dedicated, #Beautiful en The art of letting go zijn de prijswinnaars. De plaat als geheel haalt het miss niet bij de beste albums van haar carrière, maar ze laat hiermee wel zien dat ze door trouw te blijven aan haar signature sound gewoon makkelijk overeind blijft en het niet nodig heeft om geforceerd op de bandwagon van hippe artiesten te springen, zoals zoveel collega popzangeressen.

Al jaren groot fan van Mariah en naar mijn mening is dit toch wel één van haar beste albums. Mariah behoort nog steeds tot één van de grootste artiesten van de wereld. Ze is dan ook nog steeds de artiest met de meeste nummer 1-hits ooit in Amerika. En daarnaast behoort ze tot de vrouwen met de meeste albums sales ooit (meer dan 200 miljoen). Het bijzondere aan Mariah is dat ze bijna al haar songs zelf schrijft, zo ook op dit album.

Vaak wordt er (in Nederland) een beetje lacherig gedaan over deze vrouw. Mensen kijken niet verder dan haar kesthits en zien haar als een onuitstaanbare diva die niet meer kan zingen zoals vroeger. Ik volg Mariah al jaren en kan deze mensen zeggen dat Mariah vocaal gezien nog steeds tot de absolute top behoort. Natuurlijk; iedereen wordt ouder, ook Mariah. En dan klink je niet meer helemaal hetzelfde als 30 jaar geleden. Het bijzondere aan haar stem is dat ze op elk album (sinds het begin van haar carrière) een beetje anders klinkt. Soms heeft ze een wat donkerdere toon, dan weer wat lichter en dan weer iets heser. De reden hiervoor is dat Mariah al sinds ze jong is, stempoliepen heeft. Ondanks dat haalt Mariah nog steeds met gemak alle hoge noten en heeft afgelopen jaar ontzettend veel a capella video’s geplaats op sociale media voor haar fans. Dus de mensen die haar stem in twijfel trekken, zou ik daar graag naar doorverwijzen.

Dan dit album dat uitkwam in 2014, haar eerste studio- (niet-kerst) album in 5 jaar tijd. Een lange periode voor Mariah om niet met muziek te komen, aangezien ze daarvoor ongeveer elke 3 jaar met een album kwam. Het feit dat ze in de tussentijd moeder van een tweeling is geworden, heeft hier ongetwijfeld aan bijgedragen. De cover (en de naam) van dit album is natuurlijk heerlijk Mariah Carey. Ik hou ervan, maar ik snap dat mensen het allemaal wat veel vinden.

Vocaal gezien was Mariah in topvorm tijdens het opnemen van dit album. In vergelijking met het vorige album klinkt haar stem iets heser, maar zingt ze met veel meer power en haalt ze veel vaker uit. De lichte heesheid transformeert zich snel in een luchtige toon tijdens veel uithalen. Ongelofelijk knap hoeveel facetten ze van haar stem laat horen op dit album.

Muzikaal gezien lijkt dit album wel een beetje op de albums uit 2008 (E=MC2) en 2009 (MOAIA). Maar naar mijn idee bevat dit album wat meer variatie. Een mix van het beste van MC! De plaat bestaat uit R&B powerballads (Cry), popsongs (Thirsty) en lekker dansbare nummers (YDNWTD). Ook komt er nog wat gospel (Heavenly) voorbij en covert MC een liedje van George Michael (One more try). Dit album is dan ook echt een afwisseling van stijlen en stemmingen. Maar toch behoudt het de samenhang en lijkt ieder nummer op dit album thuis te horen. Het feit dat Mariah ook op dit album zelf de liedjes schrijft, zorgt ervoor dat je de teksten nog meer ‘gelooft’.

Al met al is dit dus een heerlijke divers album, dat vooral de fans vaak zullen beluisteren. Als je opzoek bent naar de 90’s Mariah met liedjes als ‘Hero’ en ‘Without you’, zal dit je teleurstellen. Maar wanneer je fan bent van haar geweldige stem, teksten en moderne sound is dit zeker een album om te beluisteren!

Dan nog even een review per liedje :

Cry (*****)Een rustige opening van dit album met Mariah’s engelachtige stem begeleid door een piano. Prachtige tekst en gezongen zoals alleen Mariah dat kan. Niet alleen de whistelnoten in de achtergrond maar ook de lage tonen zijn typisch Mariah. In de uithalen is een lichte ‘rasp’ te horen, maar wel afwisselend met zachte tonen. Echt een prachtige opening van dit album.

Faded (*****) Dit nummer begint een beetje met ‘buitenaardse’ tonen en wordt al vrij snel een moderne R&B song. Mariah zingt in de nummer: You're always somewhere, but you're not there for me. Het is dus duidelijk een nummer dat ze geschreven heeft om haar frustraties te uiten. Ook op dit album klinkt haar stem weer fenomenaal. Zeker de whistles zijn waanzinnig.

Dedicated (*****) Dit nummer is duidelijk wat meer ‘fun’ en luchtigheid. Op de achtergrond hoor je rapper Nas steeds zeggen: ‘Carey like Mariah’. Favoriete stukje in dit nummer is de laatste: ‘La-di-la-di-da’. Heerlijk hoe haar stem zelf woorden als ‘La-di-la-di-da’ met zo veel kracht kan zingen dat het haast emotioneel overkomt.

#Beautiful (*****) Dit is echt een van de toppers van dit album. Ik snap nog steeds niet dat dit nummer geen hit is geworden. Dit nummer bevat alles wat je van een moderne pop / R&B song mag verwachten (zeker in 2014). In dit liedje lijkt het soms wel of de Mariah van 1996 aan het zingen is.

Thrirsty (***) Thirsty is een wat meer uptempo nummer. Wat mij betreft past dit meer op haar album MOAIA uit 2009. Desalniettemin is het een lekker nummertje met flink wat girlpower.

Make it look good (****) Heerlijk relax nummertje. Ook hier hoor je weer hoe geweldig Mariah bij stem is.

You’re Mine (Enternal) (*****) Voor mij is dit een beetje ‘We Belong Togheter pt3’. Dit is echt een van mijn favorieten van dit album. De instrumenten zijn typisch moderne R&B maar dan met een wat ‘aqua’ vibe. En die stem… WAANZINNIG! Die laatste uithalen en whistles zijn echt ‘out of this world’!!!

You don’t know what do do (****) Heerlijk discoachtig nummer om op te dansen a la Mariah. De song begint met Mariah’s uithalen zonder muziek. Daarna begint de beat en kunnen we los!

Supernatural (****) In dit nummer hoor je de kinderen van Mariah. Erg cute, maar niet per se nodig voor mij. Want dit nummer is namelijk erg goed. Vooral op het eind wanneer Mariah vocaal weer los gaat. Wederom on fire!

Meteorite (***) Meteorite past in het rijtje van ‘Thirsty’ en ‘You Don’t Know What To Do’. Erg dansbaar nummer met hier en daar wat autotune op de achtergrond. Gelukkig stelt MC ook hier niet teleur door er toch nog wat knappe uithalen aan toe te voegen op het einde.

Camouflage (*****) Een rustiger nummer in dezelfde sfeer als de openigstrack. Ook wanneer Mariah zachtjes zingt zonder uithalen is haar stem echt waanzinnig. Ze heeft zo veel emotie in haar stem en je voelt echt de pijn doordringen in je lijf. Ook hier weer prachtige whistles. Naar mate het nummer vordert, komen de uithalen voor nog meer emotie. Knap werk.

Money (****) Weer een heerlijke luchtig nummer tussendoor! Vrolijk, luchtig en dansbaar!

One More Try (*****) Geweldige cover!!! De eerste seconde dat je Mariah hoort in combi met die orgel weet je dat het goed gaat worden. Wederom klinkt ze hier zo jong en volwassen tegelijk. Ook haar lage tonen zijn ongekend. Vooral de laatste ‘Touch you’ in whistle… KIPPENVEL!

Heavenly (*****) Als je denkt alle smaken gehad te hebben op dit album heb je het mis. Mariah gaat hier namelijk verder in gospel! Uithalen, whistles, fluisteren, kopstem, borststem, Mariah gaat hier vocaal helemaal los. WAANZINNIG!!!

It’s A Wrap (***) Dit nummer kenden we natuurlijk al van het album uit 2009. Maar nu met Mary J. Blidge. Hun stemmen passen erg goed bij elkaar. Leuk gedaan.

Betcha Gon’ Know (*****) Ook dit nummer kende we al uit 2009, maar nu is er wederom iemand aan toegevoegd. Ik vind beide versies echt prachtig. Typisch R&B sound van de late 00’s met een zwaarbeladen tekst en prachtige vocalen.

The Art Of Letting Go (*****) Dit nummer klinkt alsof het van een LP komt. Soms is het beter om dingen te laten gaan, aldus Mariah. Het nummer begint rustig maar eindigt vol vocaal vuurwerk. Een heerlijke kers op de taart en goede afsluiter van dit MEESTERWERK!

Dat is niet Nas maar een sample uit ‘93 van Inspectah Deck (Wu Tang Clan). Mariah heeft altijd gezegd dat het album Enter the 36 chambers van Wu Tang haar favoriete album is.
Het La-di-da-di refereert aan Slick Rick.
Het hele nummer is een ode aan jaren ‘80-90 hiphop.

Oh dat wist ik helemaal niet! Weer wat geleerd!