Subtiel is deze muziek zeker niet te noemen, maar nog steeds heb ik in dit genre niets gehoord dat qua intensiteit de handschoen kan opnemen met
What the Tell Tolls. Er gaat een bepaalde cathartische kracht uit van nummers als
Las Cruces Jail, Waves of Grain en Threnody. Vaak valt melancholie als een zacht dekentje over je heen, maar Two Gallants gooit het over een andere boeg: ze smijten het venijnig en ontzettend theatraal in je gezicht
. Op kutdagen is het dan ook heerlijk louterend om de teksten luidkeels mee te brullen.