Toendertijd baanbrekend doordat het de eerste echte jazz score was, uitgevoerd door een big band. Sinatra's karakter trachtte ook toe te treden tot zo'n big band in de film. De Big band voor de score was echter iets uitgebreider in de snaar-sectie. De opening is overrompelend goed met een stuk upbeat score met veel ritme en die onvergetelijke percussie van Shelley Manne. Als Frankie iets van plan is staat ditzelfde hem bij, het voedt het karakter de kracht om iets te bewerkstelligen. Die jazz-noir voor film bestond al, maar is hier ook vrij goed toegepast door Bernstein. De muziek is eeuwig luid te bewonderen in de film, maar verliest her en der flink aan kracht. Net als To Kill a Mockingbird te overgewaardeerd naar mijn idee. Geef toch 4 sterren hiervoor.