In het verleden heb ik mij vaak tegenstrijdig uitgelaten als het ging om compilatie albums van scores. Het gaat erom dat ik liever volledige scores hoor dat slechts een gedeelte. Vooral indien je veel kent van de componist, weet je dat een enkele selectie van een volledig briljant werk tekort doet. Alberto Iglesias's Film Work liet mij een andere kant zien, een positieve wel te verstaan. Zo ook eentje van Debbie Wiseman (Something Wild), die van Craig Armstrong (Film Works 1995 - 2005) natuurlijk en misschien die van Eleni Karaindrou (Music For Films) ook wel. En dan nu Preisner, waar het zo'n beetje wel zou ophouden vermoedelijk.
Voor wie Preisner kent, is de reis van melacholie en prachtige warme klanken een wereld ervaring. Had een kleine twijfel bij de iets te grote inbreng van diens score voor The Secret Garden. De perfecte balans bestaat in complilaties. Van 1995 tot aan nu mag er ook weleens wat in elkaar worden gezet, teveel prachts om zomaar te vergeten.