ABBA - Live at Wembley Arena (2014)

Dit lijkt mij nou een gave live-release.Abba op haar best, met een zwik erg goede tracks in de lijst.

Inderdaad, ook ik ben benieuwd en mooi dat er is wat nieuws van de vier op de plank komt.

Een verzamelaar om naar uit te kijken.

Het is een liveplaat.

Ja, een liveverzamelaar.

Nee hoor. Er staat toch echt in de titel dat het om een compleet concert gaat.

Inderdaad is dit geen verzamelaar zoals het live album uit '86 (waar een aantal tracks van dit volledige concert opstaan).

De hoes had wel wat mooier gemogen. Wat een gedrocht.

Dit is absoluut geen verzamelaar. Ten eerste is het een live album. Ten tweede staan er nummers op die nooit zijn uitgebracht als single zoals Im still alive.

Prachtige hoes. Precies zoals ik me ABBA herinner.

Knowing Me, Knowing You is te beluisteren op Spotify.

Ik vond ze vroeger RUK, gewoon omdat je dat in de jaren 70 als jongetje wel moest omdat de meisjes van de klas allemaal ABBA fans waren. Dus wij waren Queen fans.

En alhoewel ik later ABBA later zeker wel ben gaan waarderen, zowel muziek als tekstueel, en me zelfs in ze heb verdiept, wordt voor mij de oude strijd nu heel even doorgezet doordat ze allebei dit jaar een live album uit de jaren 70 uitbrengen.

En (alhoewel maar 1 nummer gehoord te hebben van ABBA) geef ik Queen alvast de 1-0 voorsprong. Later meer...

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: ABBA - Live At Wembley Arena - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Een stokoude liveplaat van ABBA? Het is niet direct iets waar ik lang naar uit heb gekeken, het is zelfs niet iets waar ik ook maar enigszins benieuwd naar was.

De nagenoeg perfecte popmuziek van ABBA is voor mijn gevoel immers nauw verbonden met het eindeloos sleutelen in de studio en niet met de weerbarstigheid van het podium. Dat had de band zelf ook wel door, want live-optredens zijn in de geschiedenis van ABBA redelijk schaars.

Waarom heb ik dan toch naar Live At Wembley Arena geluisterd? Pure nieuwsgierigheid.

In eerste instantie leken mijn lage verwachtingen uit te komen. ABBA begint op 10 november 1979 na een pompeus en wat kitscherig intro rommelig aan haar set in de Londense Wembley Arena. Wanneer de band eenmaal warm is gedraaid valt er echter veel te genieten op deze oude live-opnamen. Opvallend veel te genieten zelfs.

ABBA laat in 1979 niets aan het toeval over. Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Anni-Frid Lyngstad hebben zich in de fameuze Wembley Arena omringd met een grote band en een flink aantal backing vocalisten.

In de bijna twee uur durende set komen uiteraard een groot aantal hits voorbij, maar ook de nodige album-tracks die de gemiddelde muziekliefhebber waarschijnlijk niet eens zal kennen.

In de hoogtijdagen van de disco speelt de band lekker funky en dat past prima bij de live verrassend goed uit de verf komende vocalen van Agnetha en Frida. Hoewel de muziek van ABBA een groot deel van haar kracht ontleend aan de prachtige wijze waarop de muziek van ABBA in meerdere lagen werd opgenomen, blijven de songs van de Zweedse band ook overeind in de soms wat rommelige live setting.

Het klinkt allemaal een stuk minder perfect dan ik van ABBA gewend was en op een gegeven moment begon dit me te bevallen. ABBA klinkt op deze live-plaat warmer en menselijker dan we van de band gewend zijn. Voor het eerst hoor je de kleine foutjes van de muzikanten en hier en daar een net wat minder zuivere noot van de twee zangeressen.

In de rug gesteund door flink wat backing vocalisten zetten Agnetha en Frida overigens een topprestatie neer, want het feit dat ze de vocalen van de platen (die vaak uit heel veel lagen bestaan) weten te benaderen is een prestatie van formaat, zeker wanneer het de meerstemmige vocalen betreft.

ABBA moet zoals gezegd even warm draaien op de winteravond in 1979, maar wanneer dat eenmaal gebeurd is groeit het niveau van het optreden snel. Natuurlijk hoor je dat er sinds 1979 heel veel is veranderd in de popmuziek, maar wat wordt er met veel plezier muziek gemaakt en wat speelt het op dat moment al onder enorme druk opererende ABBA lekker losjes. Niet iedereen zal er voor uit durven komen, maar ik maak er geen geheim van: ABBA Live At Wembley Arena is een verrassend sterke live-plaat die de live prestaties van de mega popsterren van het moment (en dan bedoel ik de Miley Cyrussen en de Lady Gaga's) reduceert tot gepruts in de marge. Erwin Zijleman

Mooie hoes. Ben benieuwd naar dit concert.

Ja, zo erg is die hoes heus niet...

Ben nog aan het twijfelen: vervolledig ik mijn cd-colectie, of ga ik voor de mooie lp-release...

Machtig mooie liveregistratie. Prachtig gezongen, alle harmoniën zijn loepzuiver. Dit is echt de ultieme popband.

De band speelt lekker los en rockt soms stevig, maar het is altijd steady. Met name de drummer blijft zo heerlijk strak door spelen. Erg knap.

De songkeuze is perfect, echt de allermooiste songs komen voorbij, en zelfs de wat meer vervelende nummers zijn minder vervelend.

Ik mis Mamma Mia toch wel heel erg.

Erg leuke registratie, waarin inderdaad de uitstekende zang en begeleiding opvalt. De band heeft er zin in en zelfs het mierenzoete I have a dream is geweldig met het kinderkoor. Tjonge, 25 jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik deze groep in de rebound nog eens leuk zou vinden. Genieten van de muziek en guilty 'jeugdsentiment'

Die gitaarsolo in Eagle is ook bijna verplichte kost voor rockliefhebbers.

Wat een enthousiasme!

Ik ben zelf wat teleurgesteld. Het is leuk en aardig maar niet meer dan dat. De geluidskwalieit had wel wat meer kunnen spetteren. Verder ben ik redelijk tevreden over de drukke nummers (bv. Voulez-Vous en de voor mij beste van de plaat Gimme! Gimme! Gimme! met een zeer lekker funky tussenstuk). Bij de rustige nummers mis ik wat bezieling lijkt het met als dieptepunt I Have a Dream. Dat vind ik sowieso het slechtste nummer van ABBA dus daar kan het ook aan liggen, okk Fernando komt er niet best uit.

Ik kom nu erg negatief over maar dat valt ook wel mee, wellicht was de verwachting wat hoog. Het blijft natuurlijk wel gewoon ABBA dus het is wel gewoon een voldoende waard.

Ik denk inderdaad dat wanneer je hier 'iets' van verwacht, het misschien wat snel kan tegenvallen. Eigenlijk werd ik nieuwsgierig door de hoeveelheid nummers en de (voor mij) onverwachte release. Ik had het anders nooit aangeraakt. Na het een paar maal beluisterd te hebben, vind ik het echt een leuke release.
Grappig dat wij dan uit elkaar liggen omtrent I have a dream .

Ozric Spacefolk "met name de drummer blijft zo heerlijk strak doorspelen"

Tijdens live optredens had ABBA 2 drummers op het podium?

Nice. Klinkt als een bus in elk geval.

Vier weken geleden kwam de Half Speed Mastered vinyl versie van dit fijne concert uit op 3LP. Ik had al de versie uit 2014. Die klinkt wel aardig, maar de cd mastering klonk beter. Zoals te verwachten van the Abbey Road Studios klinkt de 2020 uitgave stukken beter. Kraakhelder, vol met details en mooi in balans. Het enige nadeel is dat de 3 LP's dit keer in één hoes zitten met een uitvouwbare fotosheet, terwijl mijn originele 2014 3LP in een echt mooie 3-fold hoes zitten.

6 jaar later... pas verschenen: de Half Speed Mastered lp-release (betaalbaar op amazon.de).

Eerder had ik ook niet zoveel verwacht van dit album - Abba is meer een hit- en studioband dan een liveband - maar het valt erg goed mee. De (meestal sterke) songs worden met passie vertolkt met vrijwel zuivere harmoniezang en sommige live-versies voegen meestal iets toe zoals de gitaarsolo in Eagle. Het is trouwens erg moeilijk de Abba-songs live te brengen vanwege de perfectie van de studioversies maar dat lukt Abba wonderwel.

Meneer, "later" is inmiddels bijna zeven jaar later. ABBA heeft de score inmiddels wel omgebogen naar een 1-2 voorsprong, toch?

kijk even goed naar de foto behorende bij mijn profiel. Wat denk je..

Wel, mijn bijbehorende foto (kunt u die niet zien dan ?) geeft een weergave van de heer Mercury. Alhoewel ik ABBA ook zeker waardeer beluister ik hen weinig, soms op momenten. Maar de heer Steven Wilson benadert ze soms weleens leuk. ABBA is, voor mij, vooral herinneringen aan de jaren 70. Een grootse band. Absoluut! Maar er kan er maar één Koninklijk zijn..

Meneer, U mag Queen koninklijk noemen. Dat is Queen zeker! Wat mij betreft is het gelijkspel tussen ABBA en Queen.