Dir en grey - Gauze (1999)

Erg goed album van Dir en grey. En in mijn ogen zelfs de beste.


De volgende nummers zijn zeker de moeite waard.

- Schwein No Isu.
- Raison d'Etre.
- Cage
- Mitsu No Tsuba
- Yokan
- Mask
- Zan

Eigenlijks bevallen alle nummers mij wel, maar deze pik ik er zo uit.

Toch wel mijn favoriete album van deze band tot op heden.

zeker 1 van hun betere.

Zoals ik eerder al zei was er op het debuutalbum (EP) Missa van Dir en grey naast slechte muziek ook de potentie van een geweldige band te horen. Yoshiki Hayashi (voor als je die niet kent, dat is een van de belangrijkste figuren in de J-rock scene) vond het dus maar eens tijd om deze potentie te realiseren, het album Gauze was het gevolg hiervan. Gauze is met vijf uitgebrachte singles in ieder geval het meest commerciële album van Dir en grey. De band was in deze periode nog heel erg bezig met visual kei, een Japanse reïncarnatie van de Hair Metal die oorspronkelijk bedoeld was om te choqueren maar later afgleed naar een niveau van hopeloze boybanderij (lees: Tokio Hotel).

Maar goed, het album zelf. Commercieel of niet, Gauze is een goed album. Laat ik het maar eens nummer voor nummer analyseren.

1. Gauze -mode of adam - . Ik heb niets met intro's, al helemaal niet met lange intro's. Puur opvulling en nergens voor nodig. Snel door!
2. Schwein No Isu. Het eerste echte nummer van het album, en meteen een goede. Schwein No Isu is een van de hardere nummers op het album en klinkt ook lekker bizar, vooral het geschreeuw in het Duits is erg... Nou ja, vaag. Vaag, maar leuk.
3. Yurameki. Een typisch Visual Kei nummer eigenlijk. Melodische gitaargeluiden, bas komt lekker naar voren. De zang is apart maar klinkt wel lekker. Dit nummer zal in je hoofd blijven hangen, en je zin geven de vertaling van de tekst op te zoeken omdat je toch wel eens een keer wilt weten wat die rare stem in je hoofd nou zegt.
4. Raison D'etre. Dit nummer klinkt een beetje disco-achtig en combineert de bizarheid van Schwein No Isu met de melodie van Yurameki . Raison D'etre is ook zo'n beetje even goed als de twee nummers bij elkaar. De bas is in dit nummer ook weer erg dominant.
5. 304 Goushitsu, Hakushi No Sakura. Zeker een nummer dat zo'n lange naam verdient! Er word akoestische gitaar in gebruikt, aardige solo's ook.
6. Cage. Een favoriet van veel Dir en grey fans. Ik vind het vooral meer van hetzelfde. De basgitaarsolo is aardig maar voor de rest is het vooral meer van hetzelfde.
7. Mitsu No Tsuba. Mitsu No Tsuba is allesbehalve meer van hetzelfde. Ik weet niet wat het idee achter dit nummer was maar echt geslaagd is het niet, het klinkt zelfs een beetje irritant. Niet goed dit, niet goed.
8. Mazohyst of Decadence. Ik begrijp wel wat het idee achter dit nummer was en het is zeer geslaagd! De muziek is langzaam en hypnotisrend, de zang is ronduit vals en soms zelfs puur geschreeuw. Je gaat je er gewoon ellendig van voelen, ik hou van muziek waar ik een ellendig gevoel van krijg! Maar even ter verduidelijking, dit nummer gaat over abortus. Het is geel politikie abortus is moord bullshit, het is een beschrijving van een nare situatie uit een zo negatief mogelijk oogpunt. Dit nummer moet je horen om het te begrijpen, ik vind het het beste van het album.
9. Yokan. Dit nummer vormt een groot contrast met Mazohyst of Decadence, op Jessica na is Yokan het vrolijkste nummer uit de discografie van Dir en grey. Het is trouwens ook het meest poppy nummer. Maar dit maakt het niet slecht, de solo is goed en je krijgt zin om mee te zingen, niks mis mee dit.
10. Mask. Dit nummer klinkt alsof het op Missa zou kunnen staan, en dat is niet iets positiefs.
11. Zan. Zan is hard, Zan is ziek, Zan is rauw! Tenminste, als het live gespeeld word. Op de plaat is dit nummer een beetje zachtgemixt en zijn de grunts en het geschreeuw grotendeels vervangen door irritant gelach en gepraat met een raar stemmetje. Niet erg geslaagd dus.
12. Akura No Oka. Gelukkig komt het na twee teleurstellingen toch weer goed. Akura No Oka is lang maar niet saai. De zang is goed, eigenlijk alles is wel good. Vooral de solo's zijn erg prettig om naar te luisteren.
13. Gauze - Mode of Eve -. Dit nummer duurt nog geen vier seconden, echt serieus nemen doe ik het niet.

Hoogtepunten: Raison D'etre, Mazohyst of Decadence, Akura No Oka
Dieptepunten: Mitsu No Tsuba, Mask, Zan.
Is dit album het kopen waard? Ja, er staan een paar uitschieters op maar gelukkig bestaat er een knopje om daar wat aan te doen. Dit is een erg goed album.