Deze plaat van Love is muzikaal gezien wat "heavier" dan z'n twee voorgangers, tekstueel stelt het desalniettemin allemaal niks voor en is het een heel stuk minder interessant.
Arthur Lee kiest wat dat laatste betreft te vaak voor de makkelijke weg, clichés. De soms wat cryptische teksten die hij voorheen schreef bevielen me toch echt veel beter.
Vriend Jimi Hendrix heeft zowaar een klein gastrolletje op het openingsnummer, dat ook al niet weet te overtuigen.
Nee, bijster origineel of geïnspireerd klinkt het allemaal niet, Lee had veel meer in z'n mars, 'False Start" behoort dan ook samen met "Reel To Real" tot de zwakste Love albums. "Da Capo" en "Forever Changes" zijn magistraal, "Love", "Four Sail" en "Out Here" zijn stuk voor stuk prima albums, dit werkje is alleen geschikt voor de echte Lee/Love fans.