Heel muzikaal getalenteerd klinkt dit weer en tegelijk egoloos, hij neemt zichzelf niet te serieus en maakt voor mij duidelijk muziek vanuit het hart. Dit is muziek voor mensen die zichzelf pure positiviteit gunnen. Geregeld zijn er gestoorde, dissonantere geluiden of een Luke die een soort reclame parodie ofzo maakt op 'Juicy Luke Vibert'. Het gaat alleen niet over het randje dat het niks wordt, het blijft gebalanceerd, maar speels en het is niet in te passen in welk heersend egomuziekcultuurtje dan ook. daarom dat het waarschijnlijk ondergewaardeerd wordt. Dat boeit me verder niet. Je moet jezelf ook niet te serieus nemen voor dit (en daarmee juist open staan om te groeien).
Door de uitgebreide discografie van deze man ben ik hier laat aangekomen, maar dit is zeker één van de allerfijnste albums voor mij. Dikke balans ervaar je hier, naast constante jazzy funk. Een aanrader als eerste van deze producent op te zetten, zou ik zeggen tenminste.