De Dijk - Allemansplein (2014)

Eerste indruk: Mooi melancholisch plaatje. Gave hoes ook!

Klinkt lekker

Vooral 'Steen' en 'Schedel en Knekels' zijn naar mijn mening muzikaal en vooral tekstueel erg goed.

Ben De Dijk pas na Brussel echt gaan waarderen. Dit is ook weer een mooi album geworden. Instrumentaal ook er goed. Hoor veel verschillende instrumenten welke zeer goed bespeeld worden. Rustig, Blues en uptempo wisselen elkaar af.

Beste album van de Dijk sinds tijden. Hun oudste albums zijn het beste, Brussel vond ik minder en Scherp de Zeis viel ook een beetje tegen (op enkele nummers na). Dit album begint gelijk heel goed en alle nummers hebben een prima sound. Van der Lubbe is weer in topvorm.

Degelijk album van De Dijk met de herkenbare teksten van zanger Huub van der Lubbe. Die door zijn woorden de nummers schwung mee weet te geven. Liedjes als Schaf de Zon Af, Schedel en Knekels en Waar Geen Wil is Ben Ik Weg, krijgen daardoor iets extra's mee. Ze zijn goed op elkaar in gespeeld en weten nog wel wat nederlandse Soul in hun muziek te leggen, waardoor dit album m.i. legitiem is. Ik ben daarnaast ook van mening dat het oudere werk meer sprankeld, maar noem mij maar eens een band die meer dan 30 jaar bestaat, waarbij dat niet het geval is.

Ik ben altijd wel gecharmeerd van de stem van Huub van der Lubbe. Breekbaar, en toch staat zijn stem als een huis. Dit, samen met de uitstekende muziek, inclusief blazersensemble en hier en daar een lekkere gitaarsolo. Het is bijna lastig om nog te concentreren op de tekst, maar ook daarmee is het dik in orde. Woordspelingen, woordgrappen, poëzie. Het woordgebruik van van der Lubbe zorgt ervoor dat het Nederlands zich prima leent voor de blues.
"Schaf De Zon Af" en "Schedel en Knekels" zijn mijn favorieten!