Andy Stott - Faith in Strangers (2014)
mijn stem
106 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Modern Love
-
Time Away (6:24)
-
Violence (6:37)
-
On Oath (8:09)
-
Science and Industry (5:34)
-
No Surrender (5:00)
-
How It Was (6:11)
-
Damage (4:36)
-
Faith in Strangers (6:31)
-
Missing (4:57)
0
geplaatst: 28 november 2014, 10:06 uur
Ook ik ben niet zo thuis in electronica. Trentemoller, Zomby en Burial en dan heb je het in mijn collectie wel gehad. Dit is mijn eerste album van Andy Stott en ik ben erg best van gecharmeerd. Heb het een paar keer in de auto gedraaid en de productie klinkt erg goed. Ook wel weer erg hard opgenomen (Loudness war) maar valt binnen de perken. Er valt van alles te beleven op het album en de donkere, vaak langzame beats werken op het juiste moment (dat moment was gisteravond - laat - met 'n lekker drankje en mijn koptelefoon op) bijna hypnotiserend.
0
geplaatst: 6 december 2014, 16:54 uur
Dit album vraagt wel om een wat hoger volume 
Deze meneer eens in de gaten houden en kijken of hij ergens nog een keer te zien is
Deze meneer eens in de gaten houden en kijken of hij ergens nog een keer te zien is
0
geplaatst: 6 december 2014, 18:26 uur
perrospicados schreef:
Dit album vraagt wel om een wat hoger volume Deze meneer eens in de gaten houden en kijken of hij ergens nog een keer te zien is
Dit album vraagt wel om een wat hoger volume
Deze meneer eens in de gaten houden en kijken of hij ergens nog een keer te zien is In februari in Leuven, in het STUK. Een jaar geleden was hij daar ook al rond dezelfde periode. Prima show gezien met slechts een hondertal mensen ih publiek. Zal dit jaar wel wat drukker worden
0
geplaatst: 6 december 2014, 18:31 uur
Leuk theater (Irrepressibles daar gezien), maar een beetje ver op de fiets 
Alhoewel 't is op vrijdag 20 - misschien iets voor weekendje Brussel
Alhoewel 't is op vrijdag 20 - misschien iets voor weekendje Brussel
0
geplaatst: 1 juni 2015, 21:02 uur
Broem schreef:
Ook ik ben niet zo thuis in electronica. Trentemoller, Zomby en Burial en dan heb je het in mijn collectie wel gehad. Dit is mijn eerste album van Andy Stott en ik ben erg best van gecharmeerd. Heb het een paar keer in de auto gedraaid en de productie klinkt erg goed. Ook wel weer erg hard opgenomen (Loudness war) maar valt binnen de perken. Er valt van alles te beleven op het album en de donkere, vaak langzame beats werken op het juiste moment (dat moment was gisteravond - laat - met 'n lekker drankje en mijn koptelefoon op) bijna hypnotiserend.
Ook ik ben niet zo thuis in electronica. Trentemoller, Zomby en Burial en dan heb je het in mijn collectie wel gehad. Dit is mijn eerste album van Andy Stott en ik ben erg best van gecharmeerd. Heb het een paar keer in de auto gedraaid en de productie klinkt erg goed. Ook wel weer erg hard opgenomen (Loudness war) maar valt binnen de perken. Er valt van alles te beleven op het album en de donkere, vaak langzame beats werken op het juiste moment (dat moment was gisteravond - laat - met 'n lekker drankje en mijn koptelefoon op) bijna hypnotiserend.
Inderdaad zonde dat het qua hardheid op het randje balanceert. Zelfs met een heel neutraal klinkende hoofdtelefoon wil je de boel terugdraaien.
1
tuktak
geplaatst: 1 juni 2015, 21:18 uur
Maar het is natuurlijk ook de bedoeling van deze plaat om te bevreemden. Afblijven van die volumeknop op zulke momenten dus 
0
geplaatst: 1 juni 2015, 23:26 uur
In retrospectief beleef ik dit toch wel als één van de fijnste albums van 2014; leren kennen via de gecastreerde (mp3) versie in november, ervaar ik thans pas de diepte en ruimte in het geluid via het onlangs aangeschafte album. Nee, niet via koptelefoon
1
geplaatst: 17 september 2016, 13:55 uur
Mooie opbouw per track, klinkt allemaal erg vet.
Verscheidenheid in bpm in een track maakt het goed afwisselend. Burial was mijn eerste ontdekking in het genre, daardoor mijn referentie kader. Ik denk dat ik dit beter ga vinden...
4.5* met potentie voor 5 als ik het blijvend kan luisteren.
Verscheidenheid in bpm in een track maakt het goed afwisselend. Burial was mijn eerste ontdekking in het genre, daardoor mijn referentie kader. Ik denk dat ik dit beter ga vinden...
4.5* met potentie voor 5 als ik het blijvend kan luisteren.
0
geplaatst: 28 december 2016, 14:24 uur
Een album dat ideaal is om tijdens donkere dagen wat rond te wandelen door de stad. Stott varieert genoeg; enerzijds hard en kil (Damage, Science and Industry) anderzijds toch nog rustig en warm (De titeltrack). Persoonlijke favorieten zijn het duo Violence en On Oath.
* denotes required fields.
* denotes required fields.