Een soort The KLF avant la lettre dit. Waar The KLF trachtte te worden vergeten door hun discografie onverkrijgbaar te maken, deed Dave Clark 5 dit al eerder, zij het met andere motieven. Oprichter en zakenman Dave Clark had de rechten op de eigen muziek en hoopte dat deze heel veel geld zouden opbrengen als hij maar lang genoeg wachtte met verkopen. Bijna 20 jaar lang werd hun muziek niet opnieuw uitgebracht, waardoor hun muziek onverkrijgbaar werd. Helaas verloor het publiek zijn interesse en bleef de beoogde prijsopdrijving uit...
Toch wonderlijk hoe groot een band kan zijn en vervolgens op een site als deze nauwelijks stemmen vergaart. Destijds verkochten ze zo'n 100 miljoen platen en waren ze na The Beatles misschien wel de grootste beatband; in ieder geval de tweede Britse band die het na de Fab Four hun succes in de Verenigde Staten beproefde. En dat succes werd behaald, uiteindelijk deden ze het daar nog beter dan in het thuisland.
Muzikaal gezien heeft DC5 me nooit zo gegrepen op een enkel nummer na, al staan op dit album wel fijne nummers. Maar van bv. Rumble en On Broadway hoor ik toch liever de originele versies.