Father John Misty - I Love You, Honeybear (2015)

Ik had in eerste instantie wat moeite met de overdadige arrangementen, maar heb even doorgebeten
En jawel hoor: Je moet even geduld hebben, maar dan ontvouwd zich een prachtig album.
Ik heb zo'n ouderwets mapje met "klassiekers", dat ik altijd bij me heb.
Deze komt daar tzt ook zeker in terecht - tenminste als hij uberhaupt nog uit mijn CD-speler gaat

Ik snap de hype niet. Ik vind hier echt helemaal niks aan. De man kan niet zingen. De geluidskwaliteit is slecht. En het lijken liedjes die ik al duizend keer gehoord heb. Aan mij niet besteed.

Dit is toch wel echt pertinent onwaar.
Je kan zijn stem niet mooi vinden, maar technisch gezien is er niets mis met de zang.
En productioneel is dit ook gewoon een topper. Zeker geen rommelige geluidsmix, eerder wat gladjes zelfs.

Wel leuk dat steeds meer mensen Misty ontdekken en waarderen. Een paar jaar terug liep ik als een eenzame discipel van de Mistige Vader iedereen te vertellen dat ik op dat moment praktisch alleen maar Fear Fun draaide, en dat zij dat toch ook eigenlijk zouden moeten doen. Veel mensen vonden het toen aardig maar niet echt boeiend.
Wat was zijn concert in de Tolhuistuin ook fantastisch! Wat een stem en een uitstraling heeft Tillman. Vond het concert ook beter dan in Paradiso een paar jaar terug. Hij speelde meer gitaar en zorgde voor wat meer afwisseling. En grappen. Vind de 3 laatste liedjes de plaat heel mooi afsluiten. Het laatste liedje is echt een schitterend, lief liedje wat doet denken aan de J. Tillman albums.

Ik heb zojuist True Affection op Pinguinradio. Volgens mij is dat ook gelijk het hoogtepunt van het album.

toch maar weer met een half puntje verhoogd naar 4,5; de zeventiger jaren geheel eigentijds vertolkt in 2015. Kan dit?? Tillman komt er op grandioze wijze mee weg.

Strange Encounter doet me denken aan "Als Sterren Aan De Hemel Staan" van Fransje B.
Mijn excuses voor deze vreselijke vergelijking.
Weet ook niet wat mijn brein bezield. ?

Wat een mooie plaat, ik heb niets met baarden, vossen en houthakkershemden maar dit is toch wat anders dat die John hier doet. Opeens waait hier een warme seventies wind binnen, Ik hoor hinten van De Beach Boys, The Mama's and the Papa's, Beatles, Kenny Rogers en Elton John. Hij zingt met een warme croonerstem teksten die bloed (soms te) eerlijk zijn. 6 -11 zijn 5* waard, 1-5 zijn er 3.5* waard; Ik vind True affection volledig misplaatst op deze plaat.

Voorlopig een 4*

Mooie hoes!

Op het eind v/h jaar heb ik het gevoel HET album van 2015 met hand en tand te moeten verdedigen. Kinderachtig natuurlijk maar kan het niet laten. Ga me niet druk maken om de beperkte opmerking van Venceremos hierboven, fantastisch wanneer je de hoes mooi vindt, maar laat me wel verleiden tot enig weerwoord door dit appelige bericht. Want "zoetgevooisde liedjes die een echo BB -niets ten nadele van the BB die met het enige en echte God only knows een subliem nr schreven- of zoiets in zich herbergen" doet dit album werkelijk aan alle kanten onrecht. Vraag me af of je het album überhaupt beluisterd hebt, want "bored in the USA" zou ik niet zoet willen noemen, eerder wrang en dramatisch. En dat geldt voor alle nrs. Eigentijds, bijtend, melodieus, warm en romantisch.
Harry Nilsson is de eerste naam die bij me opkomt bij het beluisteren van dit album. Een klassieke singer song writer pur sang.

Nee, natuurlijk. Die 3,5* vond ik wel leuk staan in mijn lijstje

Je mag verdedigen zoveel als je wilt, maar beleving van muziek is nu eenmaal verschillend
Daarbij ging ik helemaal niet in op de teksten of zo. Ik heb nog steeds een haat-liefde verhouding hiermee. Die 3,5* is helemaal zo beroerd nog niet.

Wat ik dan niet snap is je opmerking waarin je twijfelt of ik het album wel gehoord heb. Die is echt vreemd, want ik zei toen duidelijk dat ik de rit niet heb uitgezeten, een paar nummers waren voldoende om mij flink allergisch te maken en de reactie te plaatsen. Dat ik later alsnog meerdere pogingen heb ondernomen en er 3,5* op heb geplakt verandert het verhaal (maar dat neem je niet in je verdediging mee).

Van mening verschillen prima, twijfelen aan mijn stemgedrag (die echt altijd oprecht is) vind ik jammer.

Overigens voor alle duidelijkheid: ik reageerde ook nog eens op deze opmerking:

Wat voor mij aanleiding was om het juist te draaien, plus de aanbeveling van users die ik serieus neem op deze site (ook als ze wel eens een compleet tegenovergestelde mening hebben dan ikzelf)

O ja, Beach Boys vind ik dus meestal niet te pruimen, sorry, en ik ben dol op dramatisch en wrang........ maar minder op dit album waar het uiteindelijk nog redelijk 'goed' mee kwam: hopelijk kan je nu weer rustig slapen zo aan het einde van het jaar

zekers, daar heb je een punt, beleving van muziek is verschillend. Vind het alleen moeilijk te begrijpen dat je in dit album zoetgevooisde liedjes hoort die een echo BB liedjes of zoiets in zich herbergen...Enfin, kennelijk ben je het album iets meer gaan waarderen en daar kan ik dan wel weer mee leven!

Gelukkig.

Misschien helpt het ook als ik je zeg vaak weinig te kunnen met bands die nogal van de 'koortjes' zijn. Ik zie Fleet Foxes in jouw top 10.... ook zo'n band die ik vaak geprobeerd heb maar waar het niet lukt om die reden

Father John Misty zou het veel meer voor mij moeten zijn, maar blijkbaar wil het niet helemaal lukken.

Enkel en alleen via de jaarlijstjes ben ik bij deze plaat uitgekomen. Goed dat er jaarlijstjes bestaan

Ik lees in de comments vaak dat The Ideal Husband nogal detoneert bij de rest van het album. Nou, dat mag zo zijn, maar het is by fár de beste A-O-Rock-track die ik uit het jaar 2015 kan benoemen. Wát een wervelwind, Jeff Lynne eat your heart out

Ondertussen verhoogd naar de volle mep. Het blijft een enorm verslavend album voor mij.
Heerlijk, die schop onder je hol bij Ideal Husband.
Daarna weer kalm verder genieten.

Weelderige arrangementen, mooie melodieen en een geweldige stem maken een meer dan mooie plaat. Verhalenverteller Joshua Tillman bezingt de liefde in al haar facetten. 'Bored in the USA' is een schitterende song.
N.a.v. 'Pure Comedy' toch maar eens de backcatalogus ingedoken en dan is een groot genoegen.

Naar aanleiding van de nieuwe single 'Mr. Tillman' toch maar eens de backcatalogus ingedoken en daar zitten toch een paar pareltjes tussen.

Dit album, I Love You, Honeybear is een bijna perfecte popplaat, met een heerlijke sarcastische ondertoon. Hij bezingt zijn relatie met zijn vrouw Emma, zijn honeybear. Daarnaast bekritiseert hij de burgerlijke manier van leven en staat een vrij leven voor, zonder gevangen te zitten in de kaders van het burgerlijke leven.

Dit alles wordt omlijst door goede, melodieuze nummers. Hier en daar een genre exercise, zoals 'When You’re Smiling and Astride Me' en 'Strange Encounter', maar dan zonder dat het kitsch wordt. En dan die teksten, die verdomd goede teksten. Prachtig.

Enig smetje tot dusverre vind ik 'Bored in the USA'. Goed nummer, maar hij haalt de vaart een beetje uit het album. Helaas. Daarom een vooralsnog een 4.

Pas bij "Pure Comedy " was ik echt mee met dit genie. Maar dit was natuurlijk zijn doorbraak. Deze is iets toegankelijker maar wel een schitterend album. 1 van de beste van 2015, uiteraard.

Iemand had onlangs de naam van Father John Misty nog laten vallen en het feit dat hij nog drumde bij Fleet Foxes. Toch benieuwd naar zijn eigen muziek en dan kwam ik alvast bij dit album uit. Qua sound helemaal iets anders dan Fleet Foxes. Qua zang is het niet bijzonder. Niet dat het vals klinkt, maar mij kan het alvast niet bekoren. En de muziek is ook vrij doorsnee. Op een festival zou dit leuk zijn voor 2 nummers om dan toch maar iets te gaan zoeken om te eten of zo.

Met een achtergrond bij Fleet Foxes en een plaat dat toch wat rock uitstraalt is dit vrij pop-gericht. Ik wou het album in het begin zelfs al terug af zetten. Gaandeweg gaat het wel wat beter, maar dit is mijn ding toch niet.

De laatste tijd ontdek ik steeds meer het talent van Father John Misty. Hoewel ik Fleet Foxes vanaf het begin gevolgd heb en ook al vroeg enkele albums van, toen nog, J. Tillman beluisterde, sloeg de vonk nooit over. Waarschijnlijk heb ik er toen onvoldoende de tijd voor genomen, of hem te snel afgedaan omdat hij nadrukkelijk een andere kant op ging dan zijn vroegere groep. Vanaf Pure Comedy begon het kwartje wel te vallen en nu ervaar ik in een omgekeerde reis een herevaluatie. FJM lijkt een man met een missie en een boodschap over de waan(zin) van het leven in de postmoderne tijd. Deze keer wat meer naar binnen kijkend dan het naar buiten gerichte Pure Comedy. FJM weet dat te vangen in elegant gearrangeerde popsongs, waar zijn maatje en een van mijn faves JW vaak een belangrijke bijdrage aan levert. I Love You, Honeybear t/m God's Favourite Customer vormen samen een imposant drieluik.

Father John Misty maakt op dit album mooie arrangementen met melodieuze indie-folk liedjes die wel wat weghebben van de Fleet Foxes. Daarbij klinkt het wel als een goedkope versie van laatstgenoemde.
Het is zeker een goede plaat en een mooi geluid, ik kan hier alleen geen uren naar luisteren en het gaat snel vervelen. Iets wat ik niet heb met andere indie-folk artiesten.
Daarom dus een 3,5, want deze man maakt zeker nummers met gevoel en er zitten prachtige melodieën in.

I Love You, Honeybear is het eerste album dat ik van FJM geluisterd heb. Wat een fris en vol geluid. Echt fascinerend. Tekstueel komt FJM soms ook verassend uit de hoek.
Bijvoorbeeld:
"She blames her excess on my influence
But gladly Hoovers all my drugs
I found her naked with her best friend in the tub
We sang "Silent Night" in three parts which was fun
'Til she said that she sounds just like Sarah Vaughan
I hate that soulful affectation white girls put on
Why don't you move to the Delta?
I obliged later on
When you begged me to choke ya"

Een andere tekst die me opvalt:
"Oh, and love is just an institution based on human frailty
What's your paradise gotta do with Adam and Eve?
Maybe love is just an economy based on resource scarcity
But what I fail to see is what that's gotta do with you and me"

Ik ga me de komende tijd verder verdiepen in het oeuvre van FJM. Ben wel nieuwsgierig geworden.

Via marktplaats aangeschaft; klopt het dat er helemaal geen boekje met iets van info bij zit? Ik kan niet eens credits vinden..

Dat klopt, mijn exemplaar heeft dat ook allemaal niet.