Gretchen Peters - Blackbirds (2015)

Hello Cruel World was een van mijn grote favorieten van 2012, en ik hoop natuurlijk dat dit nieuwe album van Gretchen Peters mij in gelijke mate zal kunnen boeien. Op Spotify was al een edit versie van When All You Got Is a Hammer te beluisteren, en dat klonk fraai genoeg. Fijn om die prachtige naturel stem van Gretchen Peters weer eens te horen in ieder geval.

Ik verwacht hier veel van!

Mijn verwachtingen waren ook hoog gespannen en na 1 luisterbeurt durf ik al te stellen dat deze zeker net zo goed is als Hello Cruel World. Maar ... het is wel een donker album geworden, je moet het zeker niet op zetten als depri bent, hoewel er altijd in elke song wel iets van een glimmertje hoop zit. Nou ja, met uitzondering dan van het titelnummer, daar in is ieder persoon een verdoemd karakter. Opvallend dat die song er precies twee keer op staat, beide keren in een iets ander muzikaal jasje. Op een of andere manier werkt het wel. Vraag blijft wel hangen wie word er nu vermoord in die song en waarom?

Staat inmiddels op spotify. Eerste indrukken zijn goed. Stem volgt later.

Gericht aan de enige stemmer tot op heden: effe snel 2.5 ster uitdelen voor dit album zonder noemenswaardige luistertijd en dan zonder commentaar je snor drukken...? Kom op, zeg!

Ja, hoe zit dat, Ducoz?

Ik vind het een vermoeiend, zeurderig album. Zal hem van de week weer eens opzetten.. heb m sinds vrijdag in huis.

Heb je misschien het verkeerde album opgezet? Bij mij gaat ie er in als koek!

Haar vorige album 'Hello Cruel World' verzamelde op dit forum met moeite 25 stemmen goed voor een beschamend laag gemiddelde van 3,68. T is inderdaad een wrede wereld waarin Greetjes kwaliteit onvoldoende (h)erkend wordt, want het was toch echt niet voor niets mijn favoriete americana / roots album van 2012!

Ook deze Blackbirds klinkt zeker niet verkeerd ! Lijkt me typisch een groeiplaatje, maar of het de status van haar vorige album bereikt laat ik nog even in het midden, maar wel constateer ik dat Greetje mij zeker niet teleurstelt. Dit is gewoon weer grote klasse! Ik weet voorlopig welk Americana album ik de komende weken vaker in het cd-laatje stop.

Op de Limited Edition staan nog vier tracks (covers) die hier (nog) ontbreken. Op Spotify is het integrale album wel te streamen.

Nou vooruit, puntje er bij. Er zijn zeker mooie dingen op deze plaat om van te genieten. Maar vind vooral de productie in combinatie met dit soort songs een beetje te glad waardoor het al gauw glad en 'te mooi' gaat klinken. Dat hoeft van mij bij dit soort muziek niet. De verveling slaat dan gauw toe.

Vind dit een echte 3,5 sterren plaat. Bij mij staat dat voor: goed, maar niet een plaat om zelf te willen hebben. Deze plaat is prima, maar vrijwel nergens spectaculair. Vond ik van Hello Cruel World ook al niet trouwens. Ik heb daar niet eens op gestemd zag ik van de week. Dat zal ik nog even doen, want ik ken dat album heel goed. Gretchen Peters heeft een prachtige stem, daar is niks mis mee. De productie is ook dik in orde. Weliswaar vrij mainstream, maar in het geheel niet storend. Peters brengt gewoon te weinig songs die blijven hangen. Dat is een beetje mijn probleem. Het prachtige Everything falls away en het helaas veel te korte duet met Jimmy Lafave zijn wel 2 songs die blijven hangen. De rest is keurig, dik voldoende. Maar voor mij niet meer dan dat.

Ik ben het volledig met je eens Hendrik. Zelfs de favorieten die je opnoemt zijn dezelfde als die van mij. Ik heb haar leren kennen via "The Secret of Life", en dat album staat wél vol met nummers die blijven hangen. Dat blijft voor mij haar meesterwerk. Peters haalt altijd wel een basisniveau op haar albums dat genoeg is voor minimaal een 3,5, en dat is hier niet anders. Ik hoop alleen op iets meer, dat zit er dit keer helaas niet in.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Gretchen Peters - Blackbirds - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De Amerikaanse singer-songwriter Gretchen Peters maakt inmiddels al zo’n 20 jaar platen, maar mijn eerste kennismaking met haar muziek is van veel recentere datum.

Gretchen Peters werd geboren in Westchester County, New York, maar bracht het grootste deel van haar jeugd door in Boulder, Colorado. Toen ze oud genoeg was om op eigen benen te staan verruilde ze Boulder voor Nashville en zocht ze haar geluk in de lokale muziekindustrie. Dat leverde haar als snel succes en zelfs Grammy nominaties op als songwriter, maar uiteindelijk koos Gretchen Peters niet voor het grote geld, maar voor haar eigen plekje in de spotlights.

Het duurde vervolgens lang voor ik haar ontdekte. Pas in 2008 omarmde ik Gretchen Peters nadat ik het samen met Tom Russell gemaakte One To The Heart, One To The Head had gehoord. Sindsdien was Gretchen Peters van de partij op nog twee andere platen van Tom Russell en bracht ze zelf in 2012 het prachtige Hello Cruel World uit.

Deze plaat wordt precies drie jaar later gevolgd door Blackbirds, dat ik direct na eerste beluistering al een meesterwerk durfde te noemen. Ik heb de plaat vervolgens toch maar even laten liggen, maar de jubelstemming na eerste beluistering is de afgelopen weken zeker niet verdwenen. Integendeel zelfs.

Gretchen Peters heeft met Blackbirds een rootsplaat gemaakt die zich kan meten met die van de grootheden in het genre. Het is een plaat die ver is verwijderd van de gladde Nashville country waarmee Gretchen Peters haar eerste stappen in de muziekindustrie zette en aansluit bij de meer alternatieve singer-songwriters in het rootssegment.

Blackbirds opent lekker stevig met gitaren die hier en daar associaties oproepen met Neil Young’s Crazy Horse, maar mij persoonlijk vooral doen denken aan mijn favoriete Alison Moorer plaat, The Duel. De vergelijking met The Duel duikt bij mij wel vaker op, bijvoorbeeld vanwege de wat donkere sfeer op de plaat, de fraaie instrumentatie en productie en de geweldige vocalen.

Blackbirds blijkt een opvallend gevarieerde plaat. Tegenover de rauwe en gloedvolle opener staan een aantal intiemere songs, een aantal wat traditionelere songs en een aantal songs die zich juist redelijk frequent buiten de gebaande paden van de traditionele Amerikaanse rootsmuziek begeven. Blackbirds moet hierdoor in staat worden geacht om een wat breder publiek aan te spreken, maar ook voor de rootspuristen onder ons valt er op de nieuwe plaat van Gretchen Peters genoeg te genieten.

Zelf luister ik vooral naar mijn hart. Alles wat Gretchen Peters op Blackbirds doet weet me te raken en hoe vaker ik er naar luister, hoe mooier de plaat wordt. Ik ben persoonlijk zeer onder de indruk van het mooie geluid op en de fraaie productie van Blackbirds. Gretchen Peters kon voor haar nieuwe plaat een beroep doen op flink wat topmuzikanten en werd hiernaast nog vergezeld door gasten als Will Kimbrough, Kim Richey, Jerry Douglas, Jason Isbell, Jimmy LaFave en Suzy Bogguss. Ik kan me voorstellen dat het voor de liefhebbers van rauwe en pure rootsmuziek misschien wel wat te mooi klinkt, maar persoonlijk vind ik alle tierelantijntjes relevant en effectief (let vooral op de orgeltjes en de weergaloze mandoline van Will Kimbrough).

Gretchen Peters verdiende vorig jaar haar plekje in de Nashville Songwriter's Hall of Fame en laat op Blackbirds horen hoe terecht dat was. Ik had Gretchen Peters al hoog zitten, maar met deze plaat schaart ze zich wat mij betreft onder het beste dat de hedendaagse roots scene heeft te bieden. Erwin Zijleman

Hello cruel world vind ik een geweldige plaat. Op de een of andere manier heb ik het nog niet met deze. Moeilijk te omschrijven waar het 'm in zit. Misschien is de productie "te netjjes/braaf" waardoor het niet binnen komt. Het kabbelt ook wat teveel door op de een of andere manier. Geef het zeker nog een kans, maar misschien haak ik af.

Gretchen ook leren kennen via voorganger 'Hello Cruel World'. Voor mij de aangename mix van country/folk/singer songwriter invloeden. Daar wijkt Blackbirds niet veel van af. Dat brave imago kleeft inderdaad wel aan haar platen (de 2 die ik ken althans) Ik hoor zo nu en dan Ilse de Lange zingen Qua stijl en zangstem. Of ben ik de enige die dat hoort

In de verte misschien. Maar ik vind de songs van Gretchen Peters om te beginnen meer diepte hebben. Jammer overigens dat ik een beetje moeite heb om de teksten van de niet al te vrolijke liedjes goed te verstaan. Die songs, en dat gold overigens ook voor Hello Cruel World, zijn voor mij groeibriljantjes. Het album wordt dan ook mooier bij iedere beluistering. De arrangementen vind ik eveneens prachtig en zeer sfeervol. De begeleidende musici vind ik ook zeer boeiend. Barry Walsh (orgel en piano) is een wonder. Morgen luister ik verder.

Album begint bij mij idd te groeien. ....voorlopig 3.5*

Ik hoop voor jou & voor Ilse zelf natuurlijk dat zij dit niveau ooit weet te bereiken!

De naam Gretchen Peters zij mij helemaal niets. Maar de hoes sprak mij wel aan en soms wil dat nog wel eens iets aangeven. In het geval van Grethen was dat ook zo. Mooie gevoelige en gedragen americana die ik wel kan waarderen. Ilse is wel de laatste waar ik bij Peters aan moet denken. Juist bij het horen van Peters, hoor ik eigenlijk hoe beperkt Ilse eigenlijk zingt en het meer een maniertje is als iets anders. Nee, als er al een vergelijking gemaakt kan worden dan is die van Emmylou Harris veel meer op haar plaats. Soms lijkt het net alsof ik naar een album van haar aan het luisteren ben. Fijn voor haar om zo in haar late fifties met zo'n plaat op de proppen te komen. Niet direct iets wat ik op lp in huis zou halen, maar wel nog eens voorbij laat streamen.

Everything Falls Away is toch wel mijn favoriet nummer van dit album! Wat een parel!!!! Verder een mooi, aangenaam album!

Kan niet wachten om Gretchen nummers van dit fantastische album live te horen zingen op 30 juni a.s.! Wordt vast een magische avond!

Het optreden gisteren in Paradiso was fenomenaal! Ze is erg goed live en er heerste een bijzondere sfeer! Ze speelde vooral veel nummers van dit album en ook een paar van Hello Cruel World! Echt fantastisch hoe mooi zij nummers kan vertellen!

Mijn introductie tot Gretchen Peters en het is niet verwonderlijk dat het titelnummer er twee maal op staat. Great song.