Grace Jones - Muse (1979)

Dit is echt wel disco van Grace op haar leukst!


Sinning everyday, cussing al the way, sinning everyday!

De eerste drie Grace albums staan vol lekkere disco en eigenlijk is dat gewoon heel erg lekker.

Neem Saved, dat is gewoon swingend tot en met. Daar kan een mens alleen maar vrolijk van worden.

Kant 1 is gewoon één heerlijk geheel van nummers die in elkaar overlopen. Wat mij betreft het beste wat Grace heeft maakt.

De invloed van IJslandse keyboard-speler Thor Baldursson is duidelijk te horen op het album, die ook heeft gewerkt in München met Disco grootheden Amanda Lear, Giorgio Moroder / Donna Summer. Thor is ook te horen op Suffer (als de duivel!?).

Aan de nummers Sinning, Repentance (Forgive Me) en Don't Mess with the Messer heeft Grace zelf meegeschreven. Vooral die laatste is één van mijn favoriete nummers van deze Disco Diva.

Het laatste disco album van Grace, geen grote hits maar wel een erg leuke plaat. Kant een is een medley, net als op haar vorige plaat. Sinning met de zweepslagen is uniek te noemen! Zondigen, lijden en daarna vergeving....katholieker kan eigenlijk niet. Grace is erg gelovig opgevoed op Jamaica die invloed komt hier terug.