Puff Johnson - Miracle (1996)

Typisch geval van een one-hit-wonder, deze Puff Johnson. Over and Over werd een redelijke hit, maar verder wist ze geen krakers te maken. Wel een lekker nummer overigens.

Een redelijke plaat, jammer genoeg is er niets meer van haar vernomen sinds deze plaat voor zover ik weet.
Forever More blijft één van mijn favorite songs van deze plaat

“They say God always forgives us / But can we forgive ourselves , if we let our hope die?” De single Over and over, dienend als titelsong van de film The First Wives Club met Bette Midler, werd helaas haar grootste hit. Helaas in dit geval, want het werd eigenlijk helemaal geen “grote” hit. Nederland is één van de weinige landen waar dit nummer een succes werd, al kwam het niet hoger dan een 24e plaats in de Single Top 100. Nog erger is dat het nummer niet eens op iedere versie van dit debuut, wat uiteindelijk ook haar enige album zou zijn, staat; het is namelijk verreweg haar beste nummer!

Mocht je de versie van het album hebben die de “grote” hit niet bevat, dan is dat wel een gemis. Het album is niet slecht, maar het mist duidelijk een nummer dat met kop en schouders boven de rest uitsteekt. Het hele album is gevuld met rustige nummers, ofwel ballads, dus een uptempo nummer was een welkome afwisseling geweest. Nu kabbelt het album maar wat voort, terwijl er best het een en ander op staat dat niet verkeerd klinkt. Het is vooral de cover Please help me I’m falling (in love with you) die het meest opvalt. Zeer smaakvol gedaan. Best wel glad, maar niet té. De tamelijk bescheiden instrumentatie pakt goed uit. Een andere uitblinker is Come close, die de meest fijne instrumentale backing kent van het album: jaren ’90 neo-soul stijl, met zelfs laidback jazz en funk invloeden. Tot slot drie andere uitschieters, namelijk: Forever more, All over your face en Some kind of miracle die tot de betere ballads behoren. Dat is dan vooral vanwege een mooie melodielijn en/of een mooie tekst te danken. Het enige nummer dat wat meer upbeat is dan het overige, Outside my window, is ook oké.

Puff Johnson, geflopt als zangeres. Na dit album is het tot vandaag de dag stil gebleven rondom Puff als zangeres. Ze schreef nog wel aan drie nummers van Leela James’ debuut mee. In 2009 pakte ze haar koffers om de rest van haar tijd door te brengen in Zuid-Afrika, waar ze nu nog steeds woonachtig is. Wat dat betreft is het eerste gedeelte van het (eerste) couplet van Over and over grotendeels wel ironisch toepasselijk: ”So you stood there on the corner / With your suitcase in your hand / Ready to quit this place / There were just too many people / With too little left to lose / You were just one more face”.

Ik lees net tot mijn grote verbazing dat ze in 2013 is overleden aan de gevolgen van baarmoederhalskanker. Ik draai Over and Over nog best vaak.