De Franse versie van het album. Hier is een link:
Kinks, The - The Kinks Are The Village Green Preservation Society (Vinyl, LP, Album) at Discogs
Deze is maar heel kort in circulatie geweest. Vanuit Londen werd een tape gestuurd met daarop 12 liedjes. Een hoesontwerp werd niet meegestuurd. Daarop bedacht de Franse divisie van PYE zelf maar een hoes en brachten het album in de nazomer van 1968 uit.
Echter, waar men in Frankrijk geen rekening mee had gehouden was de wispelturigheid van Ray Davies. Deze wilde van The Village Green Preservation Society een dubbelalbum maken. Er waren liedjes genoeg opgenomen. Dat vond PYE echter te duur en het compromis wat er uit rolde was een enkel album met klaphoes en 15 liedjes, uitgebracht op 18 november 1968. Klinkt dat bekend? Dat kan kloppen, want dat is ook de releasedatum van The Beatles (White Album). De echte slachtoffers van het shuffelen van de nummers waren de single 'Days' en 'Mr. Songbird'. De eerste was een redelijke hit in Engeland en Europa. Dat was dus niet zo'n ramp, want je kon 'm op single jarenlang heel gemakkelijk scoren. Het duurde voor 'Mr. Songbird' echter tot 1973 voordat deze weer opdook op 'The Great Lost Kinks Album'. Daarna dook het liedje door de jaren heen op talloze bootlegs op. Tegenwoordig is het nummer één van de vele bonus tracks op de Deluxe Edition van The Village Green Preservation Society.
Anyway, de Franse fans konden hun eerder gekochte versie van VGPS inruilen voor de Engelse versie. Dat leverde een vijftal liedjes op die niet op de Franse persing stonden. Dus die keus was snel gemaakt. Het feit dat de groep in 1968 qua verkoopcijfers al hard op de terugweg was en het feit dat de Franse versie ingeruild kon worden voor de Engelse versie maakt dit tot één van de meest gezochte Kinks albums onder fans. En ik heb 'm
.