Al enige tijd schaar ik mij onder de liefhebbers van de muziek van Sven Hammond Soul. Zij maken dan ook al sinds hun debuut uit 2010 op regelmatige basis erg strakke muziek. Voeg daaraan toe dat hetgeen wat je op plaat hoort in een livesetting nog beter over komt en dan maak je mij dus enthousiast.
Sinds de vorige plaat hebben ze een vaste zanger toegevoegd aan het collectief, Ivan Peroti. Sinds deze plaat hebben ze een naamswijziging doorstaan. Het woordje Soul is verdwenen achter de naam van één van de stoerste instrumenten aller tijden, want dat is de Hammond toch wel samen met de sax en de trompet.
Een nieuwe plaat dus, waar de soul niet meer de lading zal dekken. Maar ik kan jullie nu al aangeven dat er nog steeds meer dan genoeg soul te horen is op deze plaat. Van opener Brother Drunk tot aan afsluiter Kill Your Darlings is er genoeg soul te horen, maar trekken ze de lijn van rock/soul zoals ze die op de vorige plaat ingezet waren nog verder door.
Wat je dan krijgt is bovenal energieke muziek, zoals opener Brother Drunk meteen laat horen. Ook het opvolgende nummer Fly stampt lekker door. De combinatie van de stevige instrumentatie, de aanwezige vocalen en de energie pakt erg goed uit zo aan het begin van het album. En niet alleen aan het begin, want dat trekken ze gerust de hele plaat door hoor. Zo ook op de sterke eerste single Empire.
Een persoonlijke favoriet is het spannende Gloria. Dit nummer heeft een soort onderliggende funkyness wat mij zeer goed doet. Dat maakt het nummer net even dat extra stukje spannend. Toch een verschil met het wat onbezorgdere maar nog steeds erg goede Resonating Heartbeat of het fijne Diamond Drink.
Maar het is niet alleen knallen op dit album. Ze laten zich ook van hun meer gevoelige kant zien in het soulvolle King. Al is dat wel een kleine onderbreking, want daarna gaat het gas weer vol open in het drieluik Kiss the Ground, Mile for Mile en Pain. Hier rocken ze bij Sven Hammond echt krachtig in door, wat een energie zeg!
Dat de mannen zich bewust zijn van de wereld om hun heen horen we in het mooie en relaxte Shame. Muzikaal relaxed, lyricaal zeer bewust. Het tempo doet je ook wel wat meeklappen, ondanks het serieuzere onderwerp.
De plaat sluit dan uiteindelijk af met het uitstekende Kill Your Darlings en ik kan jullie zeggen dat ook IV weer een regelrecht succes is geworden. Een energiek plaat die hoorbaar met veel plezier is ingespeeld. Spannend als het moet, speels als het kan. Alles komt goed samen op de stuk voor stuk ijzersterke songs. Een dikke pluim voor Sven Hammond.
(bron:
Opus de Soul)