Tori Amos - To Venus and Back (1999)

Is het een belachelijke gedachte van mij dat Tori Amos wel heel, heel, heel erg veel op een Kate Bush aftreksel lijkt?

Nee, ik heb dezelfde belachelijk gedachte Kate Bush rules!!!

Zeker, maar Amos heeft wel degelijk een eigen stijl. Dit is zeker niet haar beste album (ik vind het de minste van allemaal)... als ik jullie zou moeten overtuigen zou ik eerder aanraden Little Earthquakes, Under the Pink of Boys for Pele eens goed te gaan luisteren (met name de clavecimbel-nummers op Pele: Blood Roses, Talula, Caught a Lite Sneeze).

Misschien leuk om te weten: het nummer 'Riot Poof' slaat op één van haar 2 Nederlandse geluidstechnici (die ze zelf de 'Dutch Pilots' noemt, zie ook boekje van Boys for Pele), die toen net was uitgekomen voor zijn homoseksualiteit... Riot poof is een letterlijke vertaling van het Nederlandse woord 'relnicht'.

1,000 Oceans beschouw ik als een hooggewaardeerde favoriet. Ik geloof dat er al eens een topic over geweest is; maar voor mij mag dit wel op mijn lijstje met begrafenis muziek !

Ik vind dit Tori's minste album. Bliss, Josephine en 1,000 Oceans zijn mijn favorieten, de rest van de cd vind ik niet zo bijzonder. De live-cd is darentegen geweldig, deze maakt veel goed!
4*

Er zijn heel wat fans die dit album als hun favoriet beschouwen, maar ik deel die mening niet. Ik vind dit een zeer matig album van mijn favoriete artieste.
Alleen de nummers Bliss, Concertina, Lust, Josephine en 1.000 Oceans zijn goede nummers.
Gelukkig zit er een erg goede live-cd bij, met 2 van mijn favoriete nummers allertijden: Cooling en Purple People.
Daarom gemiddeld 4*

Ik behoor tot die groep. Prachtig album. Live cd geeft daar nog eens een meerwaarde aan. Bij mijn weten is het nummer Sugar wel in de studio opgenomen. Fenomenaal nummer overigens.

DE live versie van cooling is voor mij een van de mooiste nummers van tori amos

De live cd is een groot genot. Aanrader.

Ja

Kate bush is werkschuw. 1 CD in twintig jaar.

Tori Amos heeft haar inmiddels allang kwantitatief, maar ook kwalitatief in de schaduw gezet.

Ik ben dol op werkende vrouwen, dus Tori rules.

De liveplaat trok me over de streep, want het regulier album vind ik hier toch van iets minder allooi. Beetje middelmatig, vergeleken met haar eerder werk.

***

aERodynamIC zei



Idem voor mij, dit nummer staat al enige tijd vast in mijn persoonlijke top 10 met losse nummers.
Kippevelnummer.

Album zelf is nogal matig, maar die live CD vind ik de moeite waard. Helaas niet altijd qua opnametechniek.

Dit is voor mij (na Choirgirl en Scarlet) het beste album van Tori Amos. Bliss is een sterke opener en 1,000 Oceans is een van m'n all-time-favourites. Verdere hoogtepunten zijn Lust en vooral het experimentele Datura.
Suede is dan weer een nummer dat zeer weinig doet voor mij.

Ook de live-cd is leuk, maar ik leg het gewone album veel vaker op. Live vind ik vooral Bells For Her, Girl en Waitress sterk.

Weer een andere stijl. Zeer mooi maar niet mijn favoriet. De live cd heb ik nog niet beluisterd.
4.5*

mijn 5 gaat alleen uit naar het livealbum, die is subliem!!!

tori amos maakt het graag zeer moeilijk , ze kan goed zingen , en piano spelen haar teksten zijn moeijlijk te doorgronden , maar haar melodieen die zijn soms zo ontoegankelijk , zodat je denkt dat alle nummers op elkaar lijken

Wat een geniaal album is dit zeg. Het prachtige live-album even buiten beschouwing latend. Tori laat hier een sound horen die ik van geen enkele andere artiest ken. De sfeer staat geheel op zichzelf en heeft hier en daar bijna iets ambient achtigs. From The Choirgirl vond ik al een prachtige koerswijziging, maar met dit album heeft ze nog net iets hoger ingezet. De nummers zijn stuk voor stuk erg sterk. Ze zijn niet altijd even toegankelijk maar met een beetje goede wil is het echt niet moeilijk om de schoonheid erin te ontdekken. Concertina, Lust en Glory of the 80's zijn drie van mijn favouriete Tori nummers. Een heel mooi geheel, dit experimentele album. Ik neem hem mee naar mijn top tien en geef vijf sterren.

Ja.

Ik snap deze vergelijking echt niet.

Dit album vind ik ook weer geniaal na FTCGH mn favoriet.

Mijn waardering is toch verder gezakt door de jaren heen. Veel te veel gekunstel, te experimenteel. Zenuwachtig zelfs.
Wel een aantal erg mooie nummers. Gelukkig zit er een live-album bij met 2 soundchecks. Want Cooling is live toch echt op zijn bests.

Mijn waardering nu van 3,5* is puur op het studio album gericht btw.

Toch wel een hele bijzondere plaat dit.Zeker gezien de emotionele band die ik er mee heb.Na een zeer vervelende scheiding, zat ik voor kortere tijd weer even bij mijn ouders en had slechts een paar cd's tot mijn beschikking(de rest stond in opslag).Ik kan wel zeggen dat Tori mij door deze kloteperiode heen heeft gesleept.Steeds had zij wel weer een antwoord op mijn vragen en wist ze mijn zeer wisselende gevoelens steeds weer van een rijk klankenpalet te voorzien.Dit klinkt best dramatisch en misschien over de top ,maar ik ervaarde dat in die periode nou eenmaal zo.Nummers als Bliss,Datura en vooral 1000 Oceans en op de live cd Cooling en Sugar en The Waitress deden mij toch steeds weer uit de dalletje klauteren.Ik stond voorheen sceptisch tegenover het gegeven dat muziek helend en zalvend kon werken.Ondertussen weet ik beter.

Te electronisch geheel.
Hou meer van haar puurdere sound van de eerste 3 albums.

Laat Juarez eens hard knallen en probeer te vergeten dat het Tori is. Wordt het dan een goede track ?

De laatste tijd al haar albums weer achter elkaar afgespeeld en dit ooit mindere album toch een veel betere waardering kunnen geven dan ooit tevoren. Gerijpt door de jaren heen denk ik.
En de live-cd blijft natuurlijk een briljantje met schitterende versies van Cooling en Purple People.

Een krappe 3,5* heb ik voor het 'gewone' album over. Op Bliss, Concertina en het prachtige 1000 Oceans na vind ik dat niet echt de moeite. De livenummers zorgen er echter voor dat het een volle vier sterren wordt.

Ik heb hetzelfde gevoel. Haar studio album is zeer wisselvallig,, maar live laat ze horen wat ze waard is. Ik heb ze ooit één keer gezien in Vorst en ook dat was subliem

Bliss, Concertina

Suede