Dibbel schreef:
Het mooiste is natuurlijk dat Black Betty helemaal niet van Ram Jam is.
2 keer niet zelfs.
Het is natuurlijk een nummer van bluesman Leadbetter.
Daarnaast werd Ram Jam pas geformeerd rondom gitarist Bill Bartlett (ex Lemon Pipers), nadat hij met Black Betty in deze versie een lokale New Yorkse hit had met de groep Starstruck, die hij enige jaren daarvoor had opgericht, nadat hij uit de Lemon Pipers was gestapt.
Met zanger Myke Scavone werd Black Betty (in hetzelfde arrangement) dus pas als Ram Jam een hit.
Ram Jam was feitelijk een door de bubblegumproducers Kasenetz/Katz verzonnen en geformeerde groep. Kasenetz/Katz waren de Chinn/Chapman van Amerika, maar dan vooral in de late jaren 60.
Dat verhaal van Starstruck, de band die organisch overging in Ram Jam, had ik wel eens eerder gelezen, maar ik kwam er pas deze week achter dat die versie eigenlijk de versie is waarmee Ram Jam zijn wereldhit scoorde. Althans, de originele versie werd bewerkt en ge-edit tot de versies (de single van 2,5 minuut en de albumversie van 4 minuten) die we nu allemaal kennen.
De oorspronkelijke versie kun je
hier beluisteren. Deze regionale single uit 1975 vormt dus de basis voor de wereldhit. Lastig vergelijken, want de hitversie zit zó in ons collectieve geheugen dat die afwijkende versie op het eerste gehoor wat vreemd klinkt. Ik snap wel waarom deze versie geen grote hit werd: te druk voor radio-airplay. Maar niet minder rommelig, eigenlijk strakker gearrangeerd. En de drumsolo in de bekende versie lijkt me samengesteld uit stukjes die elders in het origineel voorkomen.
Deze wetenschap verklaart voor mij ook waarom beide albums van de band Ram Jam zo afwijken van die single. Eigenlijk hoor je op de bekende versie van Black Betty dus gewoon de band Starstruck, die voor een deel uit andere muzikanten bestaat. De beide albums zijn, zoals iedereen hier al aangeeft, een pak minder dan de hitsingle. Ook ik vind de opvolger hiervan, Portrait of the artist as a young ram, wel sterker dan dit debuut. Maar die heeft dan weer niet die onontkoombare hit...
Ik heb zelf beide albums op één CD staan. Past precies, zo'n 77 minuten. Het ding (een Duitse CD) heet 'The very best of Ram Jam', maar bevat dus eigenlijk de complete discografie van de band...