Elijah Blake - Shadows & Diamonds (2015)

Elijah Blake heeft met dit album zijn eerste soloproject afgerond. Na een aantal gastoptredens bij onder andere Common, Jordin Sparks, The Game en Keyshia Cole. En na het uitbrengen van een alleraardigste EP is in de vorm van Shadows & Diamonds zijn eerste album uitgekomen. Naast samenwerkingen met bovenstaande artiesten schreef hij ook nummers voor heel leger aan collega’s. Weet hij voor zichzelf een succesverhaal te schrijven?

Het album open met de titelsong. Een nummer dat qua beschrijving het best past bij de beschrijving over de EP: alleraardigst. Gewoon een lekker nummer. Ook Everyday is prima R&B. Zo wordt het wel vaker gemaakt en echt wakker liggen van het nummer zal ik niet. Maar het zit wel goed in elkaar en luistert lekker weg. Soms fungeert muziek daar ook voor.
The Otherside trekt dat gemakkelijk verder en is zelfs nog wel iets cooler te noemen. Dit is toch wel één van de betere nummers van dit album.

Na dit drietal verzand het album een beetje in middelmaat en zelfs met nummers onder die middelmaat. Bij I Just Wanna kan je het nog redden door de bas goed open te zetten, maar een nummer als Fading of Uno is gewoon nergens boeiend te noemen. Pinot is dan nog wel het dieptepunt. Saai, oninteressant en het klinkt te makkelijk.
Ditzelfde euvel heeft dit album naar het einde toe. Afsluiter Angel Dust is rommelig en de ballad Armageddon is wel erg saai en matig.

Zit er dan niks interessants meer tussen? Ja, zeker wel. Naast de eerder genoemde persoonlijke favoriet is er ook nog het vrolijke en energieke Live Till We Die. Een nummer met een lekker tempo, een fijne ritmiek. Daarmee is nog een favoriet genoemd. Maar na een sterk begin verzand het toch te veel in standaard R&B songs zonder verrassing of de juiste energie. Over de gehele linie dus niet al te overtuigend album.

(bron: Opus de Soul)