menu

Cranes - Wings of Joy (1991)

mijn stem
3,76 (68)
68 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Dedicated

  1. Watersong (3:50)
  2. Thursday (4:23)
  3. Living and Breathing (3:30)
  4. Leaves of Summer (3:44)
  5. Starblood (3:35)
  6. Sixth of May (4:39)
  7. Wish (3:58)
  8. Tomorrow's Tears (3:59)
  9. Beautiful Sadness (4:04)
  10. Hopes Are High (2:59)
  11. Adoration (5:27)
  12. Inescapable * (2:48)
  13. Dada 331 * (3:16)
  14. I Hope * (3:59)
  15. E.G. Shining * (3:47)
  16. Starblood [Remix] * (3:40)
  17. Fuse * (3:36)
  18. Self-Non-Self * (2:16)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 44:08 (1:07:30)
zoeken in:
avatar van Saldek
4,5
Hiermee leerde ik 'The Cranes' kennen en was meteen onder de indruk. De muziek is soms spookachtig, soms dromerig en ook gewoon heel mooi. Weinig mensen die ze kennen. Het doet zelf het idee geven of ze er als een derde wiel bij hangen aan de wereld van (pop-)muziek.
Maar ze blijven doorgaan. Muziek richt zich tegenwoordig meer smoothy in Cocteau Twins-achtige sferen, en dat terwijl hun eerste albums behoorlijk gothic zijn.
Favoriet is 'Starblood', maar ook de rest van het album is gewoon erg heftig of mooi.

avatar van SirNoodle
2,5
ik leerde The Cranes kennen als voorprogramma van The Cure (tijdens de Wish-tour) en vond ze live verbluffend. de kleine dame met de ijle stem en daarrond de vaak loodware sound (starblood) of de sprookjesachtige sfeermuziek... heel knap.

Op plaat altijd wat minder gevonden, omdat het me dan vaak begint te vervelen, en veel nummers inwisselbaar zijn, en ook omdat de stem van de zangeres wat te eendimensioneel is.

avatar van deric raven
4,0
SirNoodle, hier heb je toch wel een punt. Ik vind het album wel zeer goed, maar tijdens de Wish-tour overtuigden ze mij live ook, dat gevoel kunnen ze op het album niet zo weer geven. Maar wat waren ze live geweldig, vooral die overheersende drumpartijen. De drummer was ook na het concert helemaal bek af.

Starblood en Leaves Of Summer

avatar van grovonion
3,0
Deze muziek klinkt als Alice die verlopen loopt in een labyrinth van grote, donker opdoemende metalen voorwerpen. Scherp en donker afstekend tegen de schemerduister. Haar hemelse stem probeert haar uit die miserie te redden, maar dat lukt niet altijd.

avatar van Lukas
2,5
Het eerste nummer vind ik geweldig spannend klinken. De rest van de plaat nog niet, eigenlijk. Af en toe een aardig moment, maar het blijft allemaal wat vlak. Ik open met 3*

avatar van Dudeness
3,0
't Is niet omdat er 1 goed nummer (Starblood) opstaat of omdat dit in mijne jonge jaren veelvuldig gedraaid werd (jep, ook ik zag ze aan het werk als voorprogamma van The Cure en was onder de indruk (ik denk dat het in Flanders Expo was - de galmgrot) dat ik daarvoor nu nog moet overdrijven:

2.5

avatar van Castle
4,5
SirNoodle schreef:
ik leerde The Cranes kennen als voorprogramma van The Cure (tijdens de Wish-tour) en vond ze live verbluffend. de kleine dame met de ijle stem en daarrond de vaak loodware sound (starblood) of de sprookjesachtige sfeermuziek... heel knap.

Op plaat altijd wat minder gevonden, omdat het me dan vaak begint te vervelen, en veel nummers inwisselbaar zijn, en ook omdat de stem van de zangeres wat te eendimensioneel is.

Ook ik was toen onder indruk, geweldig live!!
Adoration is een juweeltje, starblood lekker hakken!!

avatar van deric raven
4,0
Ze hadden gewoon toen een live album moeten uit brengen; ben zelden zo verrast door een voorprogramma.

avatar van SirNoodle
2,5
Volledig akkoord, als ik zo eens het lijstje afga aan 'onbekendere' voorprogramma's die ik gezien heb, dan staan ze toch heel ver van boven qua 'live-experience'. Cranes, An Emotional Fish, Grand Avenue... dat zijn zowat mijn 3 toppers op dat gebied.

avatar van Saldek
4,5
Zag ze ook voor het eerst in voorprogramma van the Cure tijdens de Wish-tour, en heb the ze sindsdien diverse malen live zien knallen. Normaal vind ik het wat cliché als on stage een gitaar aan diggelen wordt gegooid ofzo. Maar bij the Cranes was het nèt anders: ik geloof dat het Starblood was waarbij de gitarist zijn plectrum vervangde voor iets als een beitel. Daarmee ging die vrolijk aan de slag met 'gewoon' gitaarspel. Maar na enkele minuten naarmate de song vorderde begon hij met de beitel op zijn snaren te sliden voor een groot piep -en jankfestijn. Hij ging helemaal op in zijn spel waarna hij ook nog eens met de punt van de beitel zijn gitaar aggressief ging bewerken. Man man wat een klereherrie was het. Grandioos!
Wel kan ik enigzins begrip hebben voor de nadruk op het mooie, het rustige waar ze zich tegenwoordig op richten. Ook live stonden mij bij wijze van de tranen imme ogen door de immense schoonheid waarmee ze hun songs ten gehore brengen konden.

avatar van Premonition
3,0
Tja, Cranes, oom Bob's favoriete band (direct na Cocteau Twins).
Niet die van mij. Allison klinkt op deze plaat teveel als het minder begaafde zusje van Lisa Gerrard (elk nummer klinkt als een variatie op Ocean). De muziek zwabbert heen en weer tussen grunge (zware gitaren), gothic en dreampop. De songs missen richting en zijn compositorisch niet sterk. Uitzondering het prachtige Tomorrow's Tears en in mindere mate Watersong.

avatar van Mjuman
Moet 'em nog eens draaien, maar ik vrees dat ik ook niet veel hoger uitkom. Het begint veelbelovend, maar met die stem heb ik heel veel moeite - ik heb met die stem nog meer moeite dan met die van Dolores van The Cranberries en da's wat mij betreft nooit vaste verkering geworden. Bij hedendaagse muziek heb ik dat ook met La Roux: muzikaal leuk en interessant, maar die stem....

avatar van Castle
4,5
Alison heeft juist een intrigrerende stem.
Maar ik schijn och een wat afwijkende smaak te hebben....

On topic: Goed album, nog leker ruw, latere albums werden glad geproduceerd en juist het directe en het zwabberen maakt het fascinerend.

avatar van deric raven
4,0
Eens met Castle.
Snap de vergelijking met Cranberries niet zo goed.
Ligt meer in het verlengde van Dead Can Dance qua stem geluid.

avatar van Mjuman
deric raven schreef:
Eens met Castle.
Snap de vergelijking met Cranberries niet zo goed.
Ligt meer in het verlengde van Dead Can Dance qua stem geluid.


Muzikaal is het zeker aardig. De afknapper is de stem van die zangeres: dun, geen bereik. Dat heeft ze gemeen met Dolores O'R - idem geen bereik, snel schreeuwerig. Als je dat mooi vindt - prima - voor mijj is het verschil hoorbaar en onontkoombaar, precies het verschil tussen irriteren en intrigeren.

De vergelijking met Lisa G. gaat mank: die heeft een warme, uitemate krachtige en toonvaste stem, met een bereik van 2 - 3 octaven en dat kan je horen - bijv. op Sanvean, The Wind That Shakes the Barley (a capella gezongen) of Persephone - en dan noem ik maar een paar nummers.

Luister maar eens naar die nummers en dan naar deze zangeres; dit is veel dunner,veel minder toonvast, heeft veel minder body..

avatar van deric raven
4,0
Daar kan ik me niet in vinden.
Het is prima dat dit jou minder aan spreekt, maar Dolores en Alison hebben beiden best een aardig bereik.

Juist veel liefhebbers van Dead Can Dance en Cocteau Twins vinden dit prima muziek.
Verder is het niet verkeerd om eens af te wijken van een eenzijdig weggetje, en iets verder te kijken.

avatar van Mjuman
deric raven schreef:
Daar kan ik me niet in vinden.
Het is prima dat dit jou minder aan spreekt, maar Dolores en Alison hebben beiden best een aardig bereik.

Juist veel liefhebbers van Dead Can Dance en Cocteau Twins vinden dit prima muziek.
Verder is het niet verkeerd om eens af te wijken van een eenzijdig weggetje, en iets verder te kijken.

'
Zp eenzijdig is mijn weggetje niet - en dat weet je heel goed. En verder, vinden staat vrij - dat doe ik ook; wij verschillen wel meer van mening t.a.v. zangeressen (ook over die van The XX verschillen we van mening); ik hoor nou eenmaal een vrij dunne stem, die MIJ niet overtuigt.

Iemand als Liz Frazer zingt ook makkelijk 3 octaven weg - die komt tot in het bereik van een sopraan en dat kan je horen. Maar goed er zijn ook mensen die Madonna een goede zangeres vinden, of Pink - die gerust tijdens een optreden Christina Aguilera voor schut zet; terwijl Christina (niet mijn smaak) wel degelijk een goede zangeres is, met veel power.

avatar van deric raven
4,0
Het is gewoon jammer dat je bepaalde bezoekers op de site altijd neer sabelt over hun smaak.
Enige kritiek over artiesten die jij goed vind wordt echter vaak door jou niet gewaardeerd.

Ik ben het zat om bij elke artiest die ik waardeer van jou een negatieve reactie te krijgen; tenzij je daar het nut van kunt vertellen.
Dan sta ik daar voor open.

avatar van Mjuman
deric raven schreef:
Het is gewoon jammer dat je bepaalde bezoekers op de site altijd neer sabelt over hun smaak.
Enige kritiek over artiesten die jij goed vind wordt echter vaak door jou niet gewaardeerd.

Ik ben het zat om bij elke artiest die ik waardeer van jou een negatieve reactie te krijgen; tenzij je daar het nut van kunt vertellen.
Dan sta ik daar voor open.


Nou nou - dat kwam van ver, maar het is niet nodig. Ik heb al verteld dat muzikaal de band me echt wel aansprak, ik "sabel" helemaal niet; alleen die stem daar heb ik wat moeite mee - en dat heb ik inhoudelijk toegelicht (mijn punten: monotoon, geen variatie, geen diepte) dat kan je ook horen als je het vergelijkt met Lisa Gerrard, Tracey Thorn, Sandy Denny, Mary Black, Maddy Prior, Grace Slick, Anneli Dreijer om er een paar te noemen (voldoende variatie op het "smalle weggetje"?).

Qua waarderingsniveau zit ik te denken aan hetzelfde als Premo - dat scheelt dus één sterretje met jouw waardering.

avatar van deric raven
4,0
Ik lees liever weer eens een mooi positief stuk van Mjuman bij een album. Het zit namelijk wel in je, en de kennis heb je ook wel.
Dat is gewoon te lang geleden.

Verder blijf ik er bij dat ik die negativiteit bij dit album niet snap; als je het wel met een voldoende zou waarderen?

de combinatie van hard en zacht spreekt mij dus hier erg aan.
De breekbaarheid van de stem van Alison komt er goed naar voren.

Bij een nummer als Starblood wordt haar geluid overspoeld door die gitaarmuur.
Live was het erg indrukwekkend; en hebben ze zelfs bijna meer indruk op mij gemaakt dan de hoofdact (The Cure).

Ik zeg bijna; omdat de baspartijen gespeeld door Simon Gallup op het eind van A Forest; niet te overtreffen zijn.

Toch werd er na afloop door vele bezoekers van dat concert erg veel over Cranes gesproken.

Latere albums werden wat gepolijster, maar ik hou wel van het lompe recht in je gezicht gehalte van Wings Of Joy.

avatar van Mjuman
Nogmaals: negativiteit valt wel mee - ik focuste alleen op die dingen die mij opvielen; en ik vond het leuk het weer eens te draaien. Ik ben in bepaalde opzichten bijv ook wel kritisch op The Sound - geluid/productie en dat wordt me niet altijd in dank afgenomen, terwijl het wel een van mijn favoriete 80-bands is.

En ik kan me voorstellen dat Cranes live anders klinkt. Ken wel meer bands die als voorprogramma (Patrick Watson) het de hoofdact (Loney Dear) knap lastig gemaakt hebben. Ik heb nog een fijne in gedachte voor het wave-topic.

Laatste tijd een aantal dingen hier geschreven; daar ging ook wat tijd in zitten (research).

avatar van Castle
4,5
Cranes live is de 2 keer (zo weinig?) inderdaad dat is ze zag er in gehakt.
Allison heeft dan wel geen Lisa Gerard (is ook van de buiten catogorie) stem, maar ze boeit mij wel.

Maar door de discussie mini album en hier bonuspakket Self-Non Self weer opgehad, blijft lekker....

avatar van aERodynamIC
3,5
Ik had eind jaren '80, begin jaren '90 een vriend die helemaal into The Cure en The Velvet Underground was. Van hem pikte ik ook vaak bandjes op die ik zelf niet kende zoals Cranes. Een aantal albums heb ik daarvan indertijd op cassettebandje gezet. Nu ben ik dat soort albums weer aan het herbeluisteren en ik moet zeggen dat dit me goed bevalt. Qua dromerige sfeer met scherpe randjes past het goed in het huidige tijdsbeeld met bands als Beach House en The xx (ook al is een vergelijking daarmee verder niet op z'n plaats).

avatar van WesleyX16
5,0
Starblood en Wish zijn van krachtige nummers. Heerlijk die harde drums in Starblood en die luide stem van die kleine vrouw.

Leuke opbouw van de spanning van heel ingetogen wordt de muziek steeds feller. Vervolgens wordt de muziek weer rustiger.
Dit wordt vaak als Gothic/Noise omschreven. Maar als ik aan die shoegazer-bands denk als My Bloody Valentine, Lush of Slowdive, dan denk ik ook tegelijkertijd aan Cranes.

avatar van Castle
4,5
Door eerdere posts weer eens opgezet en ja dit blijft lekker.
Starblood, Wish en Adoration blijven vor mij de mooiste,maar de rest is ook goed.
En wat me nou trekt in die baby stem van Alison, ik weet het niet echt, misschien de combi van haar stem en de klassieke instrumenten als cell en piano uit een doosje met de gitaren??

avatar van nclo
4,0
Eens een keer door Spotify aangewezen als een band die ''je misschien leuk zal vinden omdat je ... ook leuk vindt''. Ik hield mijn hard vast wat er nu weer op mijn pad zou verschijnen en ik was blij verrast. De muziek is duister, heel duister, maar staat open voor invloeden van buiten de gothic scene. De zangeres past er precies bij, maar wordt op den duur een beetje irritant omdat ze niet veel spannends te bieden heeft lijkt het wel. Desalniettemin een geweldig album en een prima verwijzing van Spotify.

avatar van Metalhead99
3,0
Zeker geen verkeerd album. Het duurt me alleen wat te lang. Van mij hadden ze het album wel wat korter mogen maken. Nu word het tegen het einde toe wat eentonig en dat is zonde.
Het blijft echter wel best sfeervolle muziek en de zangeres heeft een apart, haast kinderlijk stemgeluid die bij je blijft hangen.
3*

avatar van WesleyX16
5,0
Die nummers die als bonus zijn toegevoegd, ik dacht even dat ze afkomstig van een EP Self Non Self en Fuse waren. Ik heb die EP's op één schijfje. De nummers kwamen me allemaal bekend voor. Deels is dat waar. Want ze zijn denk ik van meerdere EP's en singles afkomstig.

Nu ik dit album weer beluister. Het blijft één van de mooiste albums die ik ken. Wat een mooie en mysterieuze sfeer zit er in dit album. En het duurt zeker niet te lang. Je moet ervan houden.

avatar van jorro
4,5
Dat ik dit album al meer dan 30 jaar bezit! Ongelooflijk. Ik draai het alleen veel te weinig want het is een prachtig album, net als de 2 opvolgers trouwens. De ijle zang was even wennen maar past goed bij de hele sfeer die de muziek oproept.
Hierboven lees ik dat het album ook in de smaak valt bij Cocteau Twins en Dead Can Dance liefhebbers en ik kan dat alleen maar bevestigen.

avatar van Poles Apart
3,0
Vandaag in de kringloop gevonden voor 99p (net als werk van Cat Power en LFO). Alweer ruim 12 jaar geleden dat ik dit beluisterd heb, verdient dus wel een nieuwe kans. Kijken wat ik er anno 2022 van vind.

avatar van Mjuman
Poles Apart schreef:
Vandaag in de kringloop gevonden voor 99p (net als werk van Cat Power en LFO). Alweer ruim 12 jaar geleden dat ik dit beluisterd heb, verdient dus wel een nieuwe kans. Kijken wat ik er anno 2022 van vind.


Ooit als voorprogramma van The Cure gezien, vond de band niet onaardig, flinke snuif 'goth', maar de stem van de vocaliste kon me niet overtuigen, te dun.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:20 uur

geplaatst: vandaag om 16:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.