menu

Bathory - Twilight of the Gods (1991)

mijn stem
3,72 (29)
29 stemmen

Zweden
Metal
Label: Black Mark

  1. Twilight of the Gods (14:01)
  2. Through Blood by Thunder (6:17)
  3. Blood and Iron (10:27)
  4. Under the Runes (6:01)
  5. To Enter Your Mountain (7:39)
  6. Song of Blood (7:37)
  7. Hammerheart (4:58)
totale tijdsduur: 57:00
zoeken in:
avatar van namsaap
4,0
'Hammerheart' was mijn eerste kennismaking met Bathory en is een plaat die ik indertijd helemaal grijs gedraaid heb. Dit album heb ik toen het uitkwam dan ook zonder te luisteren direct aangeschaft. Hoewel minder dan de voorganger is dit ook een fantastisch album. Het is allemaal wat cleaner, maar nog steeds typisch de stijlaanpak die Quorthon met 'Hammerheart' begon.

Ergens is het onbegrijpelijk dat ik dit album geweldig vind... Drumcomputers, wollige productie, valse zang, lange nummers met oneindige herhalingen en eeuw gelijkblijvende tempo's... er zijn genoeg redenen om dit album links laat liggen.

Quorthon weet op dit album echter een sfeer te creëren waardoor ik blijf luisteren en in de opbouw van de nummers gebeurt telkens net op het goede moment iets waardoor ik geboeid blijf.

Ik zie dat ik dit album eerder met drie sterren heb beoordeeld. Zeker een vlaag van verstandsverbijstering...... 4**** minimaal.

avatar van Faalhaas
namsaap schreef:
Ergens is het onbegrijpelijk dat ik dit album geweldig vind... Drumcomputers, wollige productie, valse zang, lange nummers met oneindige herhalingen en eeuw gelijkblijvende tempo's... er zijn genoeg redenen om dit album links laat liggen.


Klopt. Maar het heeft iets hypnotiserends. Je wordt er in meegezogen. En ja idd de sfeer die er wordt neergezet is ongeëvenaard. Ik vind de valse zeemanszang van Quorthon zelfs fijn, het is ontzettend rauw, voelt als een soort thuiskomen nu ik dit weer hoor. Dit moet je bij voorkeur dan ook horen met een flinke fles Jack Daniels en heerlijk meeblerren maar

avatar van lennert
4,5
Dit is toch echt voor mij in ieder opzicht beter dan voorganger Hammerheart. Die prachtige akoestische tokkelpartijen, de brakke zang die toch net stiekem goed genoeg is om geniaal te zijn, die prachtige gitaarsolo's, de composities die wel ergens heen gaan. Zelfs die vreemde afsluiter Hammerheart is nog erg charmant te noemen. Maar hier hoor ik composities, hier hoor ik sfeer die wel ergens heen gaat. Hier voel ik de Vikingen naderbij komen!

Tevens verwar ik me hier over hoe relatief laag de scores dan zijn in vergelijking met de twee voorgangers. Voor mij is Twilight Of The Gods met gemak de overtreffende trap in galmende awesomeness.

Tussenstand:
1. Twilight Of The Gods
2. Blood Fire Death
3. Under The Sign Of The Black Mark
4. Hammerheart
5. The Return......
6. Bathory

avatar van RuudC
4,0
Slechts twee berichten en een beduidend lager gemiddelde dan bij Hammerheart? Dit vind ik toch wel heel bijzonder. Als ik alle jubelberichten van de voorganger aan dit album koppel, kan ik heel goed begrijpen waarom mensen dit goed vinden. Mijn enthousiasme is ook weer behoorlijk terug. Quorthon behoudt de sfeerelementen van de vorige plaat en combineert dit met veel meer gitaarpartijen. Hij maakt daarbij wel heel vaak gebruik van het trucje om op de achtergrond ruizend riffwerk te plaatsen en smaakvol akoestische gitaar op de voorgrond. Dat gepingel zorgt voor een heel fijne vikingsfeer hier. Het soleerwerk moet ook zeker genoemd worden. Het is echt in dienst van de muziek. Het is wel lastig om dit ruim vijftig minuten uit te zitten. In dat opzicht is het kitscherige Hammerheart als afsluiter dan wel weer interessant. Heel vreemd om dat soort bombasme te horen. Het deed me denken aan voetbalstadionliederen met een wat melancholieker gehalte. Ik was bang dat dit album ook tegen ging vallen, maar dit waardeer ik dan weer wel heel erg. Quorthon vliegt als zanger wel een paar keer uit de bocht, maar het is hem vergeven.


Tussenstand:
1. Under The Sign Of The Black Mark
2. Twilight Of The Gods
3. Blood Fire Death
4. The Return
5. Hammerheart
6. Bathory

avatar van Edwynn
3,5
Ik vind het bijzonder dat je Hammerheart saai vindt en dit veel beter.
Voor mij is Twilight Of The Gods een mixed bag. Het titelnummer kent een mooi thema maar sleept teveel aan zonder doel. Under The Runes en Through Blood By Thunder vind ik fantastisch. En wat overblijft klinkt mij net wat te ongeïnspireerd in de oren.

Blood And Iron opent heel mooi met het thema uit het titelnummer en bouwt dan op naar iets nieuws maar spat vervolgens als een zeepbel uiteen in een oninteressante doomexercitie. Van de overdonderende Hammerheartsfeer blijft dan te weinig over. Het is allemaal aardig hoor maar toch net wat minder dan de voorganger.

5,0
Al mijn resterende haren gaan spontaan rechtopstaan als de zware gitaarpartijen van' blood and iron' na de akoestische opening van start gaan. Tekstueel vind ik het ook fantastisch allemaal, ik weet niet hoe dat bij jullie gaat maar in mijn gedachten zie ik de brandende horizonten en zeil ik mee op woeste golven op weg naar Valhalla. Die muziek bewijst gewoon net zoals bij Bob Dylan destijds dat het de juist snaar moet raken, het moet niet allemaal virtuoos perfect moet klinken, je moet het voelen... Kippenvel mannen!

Gast
geplaatst: vandaag om 13:01 uur

geplaatst: vandaag om 13:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.