Sadistik x Kno - Phantom Limbs (2015)

De cover is alvast cool!

Zin in. Heel erg zin in. Sadistik heeft de afgelopen twee jaar evenveel albums van ontzettend hoog niveau uitgebracht, en heeft zo succesvol gesolliciteerd naar een plekje in mijn lijstje van favoriete mc's.

@ toevoeger "X" Staat voor &(en)

Ben benieuwd.

Wat niet wegneemt dat er nog steeds een ''x'' i.p.v. "&", "and" of "en" op de hoes staat.

Dat staat wel vaker op een cover.

Klopt, maar de officiële regel is dat wanneer artiestenna(a)m(en) en/of albumtitel op de cover staat vermeld het zo moet worden overgenomen wanneer het album wordt toegevoegd. Dit gebeurt uiteraard lang niet altijd, maar in dit geval had ik besloten om het wel te doen. Mij maakt het ook niet uit verder, hoor.

Aha ja dat wist ik niet. Vind het toevoegen sowieso vrij omslachtig hier.

Heel erg benieuwd naar!

Video voor "To Be In Love" staat online.

En wel hier. Flow en stem wat lichter dan normaal, dat is wel jammer, maar mooie productie, die countryaccenten in de beat ook, tof.

Sadistik & Kno - Daydream
2e Single, klinkt wat mij betreft beter dan de eerste. Vooral tekstueel spreekt deze me meer aan!
Iemand trouwens pre-ordered? Waarom zijn die verzendkosten zo bizar hoog?

Tweede verse is geweldig! Moet wel eerlijk zeggen dat de beats van beide singles nog niet erg overtuigend zijn...

Kno is al een tijdje niet meer de producer die hij was. Voor mij is het -op enkele uitzonderingen na- opgehouden na SJV2, daarna de zelfde beatstructuren, dezelfde plastic-drums en dezelfde sequences. Hij zal er zelf ongetwijfeld van overtuigd zijn maar in mijn ogen is hij van een topproducer naar een zeer matige gegaan.
Ik denk dat de EP met The Grouch & Eligh daar het beste voorbeeld van is, zeer zwakke beats.

Zoals verwacht, leuk samplewerk maar afschuwelijke drums. Vooral op Unaware lijkt het net alsof Kno net een drumcomputer voor zijn verjaardag heeft gekregen. Sadistik stelt niet teleur.

Reactie #3: Hers Forever is keihard.

Behoorlijk depri album, maar dat zou ik ook worden van de producties van Kno. Wat produceert hij hier tenenkrommend slecht en ongeïnspireerd. Wederom hetzelfde uitgekauwde samplewerk met hier en daar een verdwaalde drum. Het is dat ze nog functioneel zijn en Sadistik er meer dan prima zijn ding op doet, maar voor de beats zou ik dit album niet opzetten.

Ik sluit mij aan bij Silky & Smooth.

Als de beats en vocals waren zoals op In Heaven dan was dit een puik album geweest. Helaas klinkt het fout door de combi van drum samples en vocal samples. Ze passen totaal niet bij elkaar op In Heaven na. Daar klinkt alles wat voller warmer en diepgaander.

Yes!

Tijdens de derde luisterbeurt houdt bandcamp er naar een paar liedjes mee op, met de mededeling dat het tijd wordt om mijn portemonnee te trekken. De rest van de EP heb ik via youtube geluisterd, en ik denk niet dat ik Phantom Limbs niet (veel) vaker ga draaien; er voor betalen al helemaal niet. Niet dat het een slechte EP is, maar ik ben wel lichtelijk teleurgesteld. Mijn portemonnee trekken je moeder.

Sadistik is de afgelopen tijd een van mijn favoriete mc’s geworden. Ook op Phantom Limbs is hij op dreef, al weet hij me minder te raken dan normaal. Zijn grote hoeveelheid verwijzingen is amusant; ik kwam onder meer Hellraiser, Nightbreed, Stephen King, Sylvia Plath en de onvermijdelijke Eraserhead tegen (het bekende ‘In Heaven’ uit laatstgenoemde film is gesampled voor het laatste nummer op de EP). De emohopstatus wordt weer eens bevestigd met ‘Sylvia [Plath] […] is my dream date’. Amusant zijn de teksten zeker, ze vormen ook prettig zoekplaatje, en de rijmschema’s zijn weer in orde, maar er lijkt iets te ontbreken. Ik kan er mijn vinger niet op leggen.

De beats zijn toch wel een beetje het probleem met de EP. Ik ben er niet zo negatief over als anderen hier, maar echt heel sterk zijn ze niet. Kno ken ik eigenlijk alleen van zijn werk met Sadistik, die te gast was op het mooie ‘Castles’ van CunninLynguists (dat ik eigenlijk aanvankelijk vooral wilde luisterden omdat Sadistik én Aesop Rock daar op één nummer staan), en van Sadistiks ‘Kill the King’, dat toch een van de mindere beats op Flowers for my Father had. Ja, op deze EP is ‘To Be in Love’ heel, heel mooi, en die countryaccenten werken goed, maar de rest is van minder niveau. De dromerige stijl ligt Sadistik goed, maar maakt hem ook een beetje lui. Hij trekt zich niet echt op aan de beats, en dat is jammer. In het verleden wisten ijzersterke producties als die van ‘Snow White’ of ‘Blue Sunshine’ het beste uit hem te halen. Nu blijft het allemaal wat in de dromerigheid hangen, waardoor het niveau van zijn laatste twee albums (beide staan op een flinke 4,5* en kwamen in mijn top 5 van respectievelijk 2013 en 2014 terecht) nergens wordt gehaald. (Vergelijk zijn verses op deze EP trouwens eens met de recent opgedoken fantastische verse op 'Teeth to Dust' van Early Adopted, waarop Sadistiks Heilige Vuur op volle sterkte brandt.)

Uiteindelijk is dit een degelijke EP, maar wel eentje die aanvoelt als een tussendoortje in de categorie ‘dit had beter een gratis download kunnen zijn’. De prijs/kwaliteitverhouding is nu erg scheef, gezien dit een ietwat mager zeventje is geworden. Gezien die hoeveelheid filmverwijzingen zou Sadistik misschien eens rond kunnen hangen met de producers (en als het even kan, ook met de mc’s) van Doomtree. Dat lijken mij betere partners in crime dan Kno. Die haalt toch een beetje de angel uit Sadistik. Afijn, dat wordt stiekem ‘To Be in Love’ draaien, en verder lijkt het me sterk dat ik dit werkstuk nog vaak ga draaien.

Prima EP'tje, alhoewel het absoluut geen rooie cent waard is.

Sadistik is in vorm, Kno gebruikt de samples weer lekker met wat goede synths. Toch, wat de meeste al aangaven, de drums.. wat een slappe drums. Ik krijg ook vaak het idee dat dit leftover beats zijn van CunninLynguists - Oneirology.

Man, dit moet wel het dieptepunt zijn in Kno's carrière.
Oké, buiten de Winterfire EP van vorig jaar is het sowieso al wat jaren terug voor Kno op het hoogste niveau produceerde maar Phantom Limbs heeft op To Be In Love productioneel het niveau van een beginneling.
Waar hij bij Cunninlynguists of op zijn soloplaat uitpakte met geweldige volle en krachtige drums krijgen we hier de ene 808 na de andere te horen.
Inspiratieloos, gemakzuchtig, lelijk en veel te slap. Ik zou zeggen laat de 808's maar over aan de trappers en techno producers. Want de samples zijn lang niet altijd slecht, maar de drums trekken ze de dieperik in.
Daarbij heb ik zelden iemand een nummer zo zien verkrachten als Kno met in Heaven.
Eraserhead is een meesterwerk in 't genre met zo'n fantastische song, dit verdiende toch wat meer dan opnieuw wat 808's. Zie bv. hoe hij Hellfire samplede op de 'A Piece of Strange' plaat.
Er is gewoonweg te weinig met de sample gedaan.

Sadistik is verder zeker geen slechte MC, maar het is een onbegonnen gevecht als enkel de sfeer in de beats meezit. Des te jammer, want je hoort duidelijk dat de twee er zeker een geweldige plaat uit zouden krijgen. Ze kijkenop dezelfde manier naar de muziek en voelen elkaar aan, maar voor beiden , vooral Kno, voelt dit niet meer aan dan een tussendoortje.

Ik voel dit EP'tje wel hoor, nooit echt naar Sadistik geluisterd maar past prima. Productie is misschien niet zo spectaculair als we verwachten van Kno maar ik luister hier met veel plezier naar.

En de beat voor "In Heaven" vind ik trouwens echt gruwelijk, absoluut hoogtepunt.

Ik vind de drums niet zo slecht als iedereen hier beweert.
Deze plaat had wel 2x zoveel potentie als wat eruit is gekomen.

Overigens, dit nog even, wat blijft 'To Be In Love' belachelijk goed. Van deze EP draai ik echt alleen dat nummer nog, maar ik draai 'm wel, heel vaak.

Hetzelfde hier, To Be In Love staat al een weekje op mijn gsm en heeft al heel wat luisterbeurten gehad maar de rest vind ik nog steeds een gemiste kans.

To Be In Love is toch zeker wel de beste track die Sadistik op zijn naam heeft staan. Verder is de track met Chino best aardig (elke track met Chino is aardig), maar vaak heb ik het gevoel dat de producties niet aangrijpend genoeg zijn om de diepte in Sadistiks teksten te ondersteunen. To Be In Love is tekstueel een parel van zeldzame waarde en hoewel de productie op zich weinig voorstelt doet het precies wat het hier moet doen, en dat is het ondersteunen van de MC. Wie dit luistert voor Kno's producties moet bijna zeker teleurgesteld vaststellen dat ze niet zo interessant zijn als anders; wie echter komt voor Sadistiks virtuose schrijverschap merkt dat hij het niet verleerd is, en hoewel de instrumentatie ondermaats is, hij nog steeds de EP weet te redden van de vergetelheid.

Iedereen hangt hier tussen een krappe onvoldoende en voldoende in. Ik persoonlijk vind dit wel echt goed gelukt. Lekker winters plaatje..

Draai 'm nu weer eens na die nieuwe EP, en ook 'Daydreams' blijft gruwelijk vet.

Er komt een nieuwe plaat van de mannen uit: Bring Me Back When The World Is Cured. Maar kan er helaas verder niks over vinden. Iemand die meer info heeft?

Maart ‘22