Arcana - Dark Age of Reason (1996)

Sublieme muziek van Arcana uit Zweden.

Een must voor liefhebbers van pure dark wave. Geen enkele andere band op aarde klinkt zoveel als de meest donkere kant van Dead Can Dance (denk aan De Profundis van het album Spleen and Ideal) als Arcana.

Zéér mooie muziek die bestaat uit neo-klassieke, barokke, symfonische en gothische klanken. Arcana klinkt serieuzer als Dead Can Dance, dat ook een erg levenslustige en frivole kant had.

Luister naar Dark Age of Reason en Cantar de Procella en laat je meevoeren naar de donkere, verstilde kanten van de wereld.

Arcana is volgens mij veel te onbekend bij de normale gothic/ wave liefhebber. Dit heeft te maken met de obscuriteit, waarin dit soort bands zich altijd heeft moeten voortbewegen (via kleine metallabels).
Toch is Arcana een absolute aanrader voor de liefhebber van pure luistermuziek, van Dead Can Dance tot klassiek.

Magisch mooi!

Genoteerd op mijn nog te horen-lijstje.

Ik heb hem vandaag gehuurd bij de centrale discotheek, ben benieuwd!

Niet veel soeps dus...

Ik vind het wel meevallen allemaal.
Ik begon ze eigenlijk interessant te vinden toen ik Lovelorn hoorde, van een ander album. Toen had ik wat andere albums geluisterd, maar het lijkt allemaal net iets te veel op elkaar naar mijn mening. Een beetje dezelfde formule voor alles. Er zitten best wat leuke nummers tussen, maar echt bijzonder vind ik het niet.
Dan heb ik toch veel liever Dead Can Dance.

Daarnaast heb ik bij deze CD te veel het gevoel dat de klanken uit een keyboard komen. Terwijl er toch ook bands zijn die een veel natuurlijker geluid voortbrengen. Het klinkt allemaal net iets te machinaal en vlak. Sfeervol is het zeker, maar na een aantal nummers heb ik het wel gehoord.

Nou ja, niet echt bijzonder. Het is niet slecht, maar het kan me ook niet zo boeien. De nummers lijken erg op elkaar en DCD heeft it al eens eerder en beter gedaan.

^wat hij zegt...ik vind het album hier na trouwens ook wat beter...Cantar de Procella is dat.

Sfeervol album in de stijl van DCD, echter wel een beetje donkerder kwa atmosfeer. Niet echt vrolijke muziek, maar in de juiste stemming, kun je er heerlijk bij wegdromen.

Mooi album. Ook al lijkt alles wel veel op elkaar, het blijft wel boeien. Ik begrijp alleen niet waarom ik geen cd's van Coph Nia kan vinden op deze site.

De eerste en nog steeds een van de beste. Duister zonder deprimerend te zijn. Sterk debuut, staat als een huis.

Het sublieme Cantar de Procella is meer dan een waardige opvolger en Inner pale sun, de vierde van Arcana, is ook bijna meesterlijk te noemen.

Latere werken, zoals The Last Embrace of Inner Pale Sun vind ik persoonlijk een stuk interessanter. Hier klinkt het allemaal nogal vlak. Misschien komt het wat door de productie of door verandering van instrumenten, maar de andere albums die ik tot nu toe van Arcana gehoord heb vond ik allemaal beter uit de verf komen.

Als oprechte liefhebber van de muziek van Dead Can Dance zit ik er niet mee als ook andere bands muziek maken die in het verlengde daarvan ligt. Het gebeurt wel vaker dat bands op elkaar lijken.
Dit album bezorgt mij in elk geval veel plezier. Ik ken de muziek nog maar een jaar of 4 (helaas).
Overigens is de muziek van Dead Can Dance naar mijn mening een stukje lichtvoetiger dan dit.
The Song of Mourning is mijn favoriete track. gevolgd door Serenity.
4* laat ik staan.

Klinkt als DCD en dan inderdaad wat donkerder!
Mooi dark age spul.
4*