Bob James en Nathan East spelen al jaren samen in Fourplay wanneer ze in 2015 besluiten om samen een (echt) jazz album op te nemen: the new cool.
Het is vooral een akoestisch album, waarop in veel nummers alleen de staande bas en de piano is te horen. Sober? Nee, niet echt. Zowel in de opening the new cool alsook op het tweede nummer Oliver’s bag moeten we het er maar mee doen.
Op all will be revealed wordt het Nashville Recording Orchestra ingevlogen, stemmige violen geven wat meer luchtigheid aan het album. Tevens mag Nathan, net als op sommige Fourplay nummers, lekker mee hummen, jajajajajahhhhen of hoe je dat ook moet noemen. Het is niet echt zingen, maar het is wel vocaal.
Midnight magic/love me as though there were no tomorrow brengt ons weer terug naar alleen de piano en de bas.
In het vijfde nummer gaan we niet jajajajahhhen, nee we gaan echt zingen. Of beter: Vince Gill gaat zingen: crazy, oorspronkelijk van Willie Nelson en in 1961 een hit(je) voor Patsy Cline.
Wederom op the new cool met de instrumentatie van het Nashville Recording Orchestra. Voor de afwisseling best leuk!
How deep is the ocean is dan weer een klassieker van Irving Berlin, hier uitgevoerd met alleen de bas en de piano.
Canto y la danza, de titel klinkt in ieder geval spannend. Bob gaat hier, naast de piano, meer naar de synthesizers en Scott Williamson verschijnt voor het eerst op drums, Rafael Padilla is ingehuurd voor de percussie. Leven in de brouwerij!
Nathan mag ook weer een beetje jajajajaaaaahen.
Waltz for Judy is een verwarrende titel. Judy is de echtgenote van Bob, maar Nathan schrijft het nummer…………. Naast de piano en de bas wederom de stemmige strijkers. Het zou filmmuziek kunnen zijn.
Seattle sunrise, net als onder andere de eerste twee nummers, alleen piano en bas.
Ghost of a chance is door Bing Crosby in 1932 opgenomen ( oorspronkelijke titel: i don’t stand a ghost of a chance with you).
Het volledige Nashville Recording Orchestra geeft hier weer acte de presence.
Turbulence sluit het album af. Wederom met Scott Williamson lekker mee trommelend (prima drummer die misschien wat vaker mee had moeten doen op dit album).