menu

James Morrison - Higher Than Here (2015)

mijn stem
3,04 (13)
13 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Island

  1. Demons (3:18)
  2. Stay Like This (3:39)
  3. Heaven to a Fool (4:16)
  4. Right Here (3:51)
  5. Reach Out (3:14)
  6. We Can (3:43)
  7. Too Late for Lullabies (4:16)
  8. Something Right (3:49)
  9. Easy Love (3:36)
  10. I Need You Tonight (5:02)
  11. Just Like a Child (3:17)
  12. Higher Than Here (3:03)
  13. In the Shadow of a Dream * (4:29)
  14. Naked with You * (3:30)
  15. Lonely People * (3:36)

    met iLL BLU

toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 45:04 (56:39)
zoeken in:
avatar van Mark17
3,0
James Morrison' vierde studioalbum komt vier jaar na het uitstekende The Awakening. Higher Than Here is geënt op gospel. Een genre dat hij naar eigen zeggen meer wil laten horen. Het moet in het verlengde liggen van zijn debuut Undiscovered.

Ik vind James Morrison een zeer getalenteerde zanger, maar hij moet nu echt gaan werken aan zijn teksten en durven risico's te nemen. Paolo Nutini heeft het wat dat betreft uitstekend gedaan. Door zijn politiek geëngageerde Iron Sky werd hij een niet te missen figuur in de neo-soul.

De eerste twee nummers zouden op ieder album van hem kunnen staan. Niets nieuws onder de zon. Zijn bijzondere stem maakt het vooralsnog goed.

Higher Than Here(live)
Demons

avatar van Mark17
3,0
Intressante inspiratie voor het nieuwe album in een playlist van de artiest zelf. De lijst heet 'Jimbob's Music Mashup' en bestaat uit o.a. Stevie Wonder, Eminem, OutKast en D'Angelo.

Allemaal te vinden op Spotify..

avatar van Mark17
3,0
Stay Like This
Stay Like This(live)

Een gegarandeerde hit!

avatar van Mark17
3,0
Het stemgeluid van James Morrison heeft nog altijd niet aan kracht ingeboet. Ook op dit Higher Than Here zingt de 31-jarige Brit de sterren van de hemel. Na het verwerken van het verlies van zijn vader, is deze plaat de wederopstanding van een doorleefde artiest. Kan hij The Awakening evenaren?

Demons, Stay Like This, Just Like a Child en Higher Than Here waren al even te horen en boorden voort op zijn kenmerkende popgeluid met soulrandje. Heaven To a Fool lijkt wel direct van de hand van Stevie Wonder te komen. Klinkt allemaal prima. Daarna stort het album wel wat in. Productioneel zijn de uithalen bijvoorbeeld net wat gloeiender, maar klinken ook kunstmatiger. De toevoeging van subtiele electro doen de muziek absoluut geen goed. Nog nooit klonk Morrison zo goed bij stem, maar waren de producties zo glad. Waar is het traditionele geluid van het vorige album? Zelfs de potentie van We Can wordt compleet om zeep geholpen door het mengpaneel.

En het ergste is eigenlijk dat ik hem niet meer geloof. Het is als een kerstboom met duizend kerstballen en tienduizend lampjes. Less is more! Het nummer Too Late for Lullabies, halverwege de plaat, klinkt er leeg bij. Het had zo op The Awakening kunnen staan. Op Easy Love klinkt weer de hele jinglecollectie van Sky Radio, ronduit het dieptepunt van het hele werk. Om positief af te sluiten: Just Like a Child en Higher Than Here weten het beste uit James Morrison te halen. Twee keer prima soul en gospel.

Het is eigenlijk doodzonde, want de man kan veel meer dan dit. Misschien een ander label? Voorlopig blijf ik het de komende dagen draaien. Wie weet groeit het nog. *2,5

avatar van Reijersen
2,0
Na een aantal wereldhits werd het stilletjes aan wat rustiger rond James Morrison. Tussen dit en zijn vorige album zit dan ook een periode van vier jaar. Is de magie wellicht over na al die platgedraaide hits? Of moest James zelf even een timeout nemen om nog krachtiger terug te komen? De twaalf nummers op Higher Than Here moeten het antwoord op deze vragen bieden.

Het wordt allemaal geopend door de prima popsong Demons. Duidelijk is dat het karakteristieke stemgeluid van Morrison duidelijk niet aan kracht en urgentie heeft ingeboet. Ook Stay Like This is een alleraardigste popsong.
Ik wordt dan toch wat minder blij van het wat saaie Heaven to a Fool. Ook Right Here haalt het niet volledig. Wel meer tempo en energie, maar niet per se beter. Dat karakter houd ook aan met Reach Out, die ik niet meer dan aardig moet noemen. Daartegenover is We Can niet onaardig. Gelukkig lukt het met de prima ballade Too Late For Lullabies wel weer. Ook het licht aanstekelijke Something Right grijpt de aandacht weer even.
Dan is het echt saaie Easy Love een heel stuk minder en waarschijnlijk het minsten nummer van het album. Een betere poging is er met I Need You Tonight. Een nummer dat funky probeert te zijn. Alleen met het probleem dat die funkyness wat teveel bij proberen blijft.
Rustig aan daarna met Just Like A Child en de niet al te boeiende titeltrack. Om dan op In the Shadow of a Dream terug te willen grijpen op een meer funky inslag. Het nummer heeft een funky loopjes, maar echt loskomen doet het niet.
Naked With You is nog best aardig, net als de radiohit Lonely People. Maar echt overtuigend is dit gehele album niet.

(bron: Opus de Soul)

Gast
geplaatst: vandaag om 13:01 uur

geplaatst: vandaag om 13:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.