La Curva Di Lesmo is een Italiaans progrock album dat uit slechts drie nummers bestaat maar desondanks ruim 50 minuten duurt.
Alles wordt in het Italiaans gezongen en voor een progrock album is er relatief veel zang. Persoonlijk houd ik meer van de instrumentale gedeelten en die zijn gelukkig wel voldoende aanwezig.
De basis van deze band wordt gevormd door Zuffanti en Agnini met daaromheen een aantal gastmuzikanten voor de zang en diverse additionele muziekinstrumenten. Mede daardoor is er genoeg variatie aanwezig.
Met name keyboards zijn dominant aanwezig op dit album en hebben meestal een 'jaren 70 sound', waar overigens niets mis mee is. Er worden diverse keyboards ingezet wat de mate van variatie in klankkleur vergroot.
Waar plaats je dit? De openingstrack doet me wat aan Cinema Show van Genesis denken. Verder gaat het album enigszins in de richting van bands als IQ, Camel, Big Big Train en Steven Wilson, maar door de Italiaanse saus die over het geheel is gegoten blijft het voldoende op zichzelf staand wat mij betreft en ik vind dit een prima stuk muziek.