Moeilijk te doorgronden plaat, een keertje naar geluisterd, een paar weken later nog eens, een paar dagen later nog eens, wel je begrijpt het, dit kwartje valt erg langzaam. Dit album is zware kost, vol stijlwisselingen, irritante ritmes, hyperactief gitaarspel, maar biedt ook houvast door de rijke invloeden van andere bands aaneen te rijgen: het openingsnummer had zo op Sufjan Stevens Illinois kunnen staan, Pink Fruit mixt Modest Mouse/Deerhoof/Radiohead/(etc. elke maat in elk nummer doet me ook wel weer aan andere bands denken, ik zal ze niet allemaal opschrijven). De luister-ervaring is zo een bijzondere mix tussen chaos en herkenning.
De zang is prachtig, de lyrics rijmen alleen per ongeluk, maar blijven desalniettemin hangen ('the fear in your eyes / with the hollow abdomen / I stood back nervously and said 'underneath your chest is a squid' / you say that you can explain / the tentacle reaches out' ghehe). Nummers 1, 2 en 5 zijn tot zover mijn favorieten, wellicht met de mooiste opbouwende melodieën.
Anyhow, mocht je na één luisterbeurt op hebben gegeven, laat het gerust een week of wat liggen en probeer het nog eens!