Dit vind ik nu net een van de minsten van de hele serie.
Welgeteld 2 goede nummers: Don Rosenbaum met Swimming Into Deep Water (steelgitaar!) en de Zweedse Nederlander Cornelis Vreeswijk (R.I.P.) met het erg leuke (hoort eigenlijk iedereen's guilty pleasure te zijn) De Nozem en de Non.
3 redelijke nummers: het funky Honky Cat van Elton John, het veel te gladde My Reason van Demis Roussos (maar ja, die stem) en het tweede singletje van zijn (gelijknamige) derde elpee van Julio Iglesias (mocht je in 1972 nog goed vinden) Por Una Mujer.
Matige nummers van Cardinal Point met Come On And Say It (beklijft niet); Mouth and MacNeal met You-Kou-La-Le-Loupi (chocoladesnoepie als ik het me goed herinner en derhalve te niemendallerig) en Sandra en Andres met Mamma Mia (die moeten geen vrolijke nummers doen). De rest is te verwaarlozen: Vicky Leandros met het ubersentimentele Ich Hab die Liebe geseh'n; ene Dick Ridder met een cover van Jurgen Marcus (nou ja) en het nummer van Rika Zarai heeft George Baker nog aan meegeschreven.
Zelfs het jasje is niet leuk (boerenzakdoekhoofddoekje wel...).