menu

The Lumineers - Cleopatra (2016)

mijn stem
3,53 (57)
57 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Dine Alone

  1. Sleep on the Floor (3:31)
  2. Ophelia (2:40)
  3. Cleopatra (3:21)
  4. Gun Song (3:36)
  5. Angela (3:21)
  6. In the Light (3:51)
  7. Gale Song (3:13)
  8. Long Way from Home (2:32)
  9. Sick in the Head (2:31)
  10. My Eyes (3:36)
  11. Patience (1:37)
  12. Where the Skies Are Blue * (2:20)
  13. Everyone Requires a Plan * (2:40)
  14. White Lie * (3:15)
  15. Cleopatra [Acoustic Demo] * (4:48)
  16. Sailor Song (Moitessier) * (2:24)
  17. For Fra * (1:42)
  18. Boots of Spanish Leather * (4:43)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 33:49 (55:41)
zoeken in:
4,5
Cye
Niet beter dan hun debuutplaat helaas. Ophelia is wel een heerlijk nummer, maar niets op dit album komt daar echt boven uit.

avatar van Ducoz
3,5
Geproduceerd door Simone Felice, van the Felice Brothers. Wellicht dat dat mee speelt in de benadering van het geluid. Weg hit potentie, welkom rauwe randjes. Dat komt deze band eigenlijk wel ten goede. Simone is zelf natuurlijk ook wel van het nét iets te mooie platen willen maken, dat gewoon niet zo goed samen gaat met zijn songwriting kunsten. Kleine verassing dus, deze sobere Lumineers.

avatar van deric raven
En Ho Hey was een en al vrolijkheid.
Een band als The Polyphonic Spree kwam daar prima mee weg, bij Lumineers vond ik het zwaar irritant.
Een wat rauwer randje; klinken ze nu meer als Arcade Fire tijdens hun eerste album?

avatar van Ducoz
3,5
Niet echt, het klinkt gewoon wat rootsier. Her en der zit het er misschien wel in hoor, maar er zit een flinke dosis 'Tonight At the Arizona' doorheen.

The Lumineers - Cleopatra Sampler - YouTube

avatar van deric raven
Sampler geeft een redelijk beeld, Gale Song overtuigd mij nog het meest,de afsluiter Patience klinkt ook wel lekker, maar hierbij is het fragment te kort.
Meer Americana invloeden over het algemeen, maar wel nog steeds met een zeer hoog EO Jongerendag gehalte.

4,0
Aangezien ik het debuutalbum nog steeds na iedere luisterbeurt meer ga waarderen en ik al maanden uitkijk naar het concert eind deze maand was ik erg benieuwd naar Cleopatra. Ophelia, Cleopatra en Gale Song waren al tijden bekend en ik ben groot fan van alle drie.

Nu twee luisterbeurten verder ben ik al overtuigd dat dit echt een heel sterk album is. Iets minder 'kleine' liedjes zoals Flappy Girl en Classy Girls (wat dat album ook een bepaalde charme gaf), iets meer sterke, goede nummers. Eigenlijk ieder nummer van de plaat (los van de bonustracks) doen me wel iets, en zoals bij het vorige album het geval was gaat dat waarschijnlijk betekenen dat ik nog jaren luisterplezier ga hebben aan dit album.

Voor nu, 4*, waar ik ongetwijfeld nog een half puntje bij op ga tellen over een paar weken of maanden. Ik kan niet wachten tot ze in de Melkweg staan

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten ut de pop:
De krenten uit de pop: The Lumineers - Cleopatra - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Ik was een paar jaar geleden best onder de indruk van het debuut van de uit Denver, Colorado, afkomstige band The Lumineers, maar de plaat werd uiteindelijk compleet stuk gedraaid door de in eerste instantie best vermakelijke maar uiteindelijk toch vooral bloedirritante single Ho Hey.

Ho Hey degradeerde The Lumineers tot een one trick pony, tot een Sky Radio band en tot het Amerikaanse antwoord op Mumford & Sons. Probeer daar vervolgens maar weer eens van af te komen op je tweede plaat; het is een lastige zo niet onmogelijke opgave.

Toch zijn The Lumineers er wat mij betreft glansrijk in geslaagd. De band heeft dit niet gedaan door afstand te nemen van het geluid van haar debuut. Ook op Cleopatra geeft de band een geheel eigen invulling aan Amerikaanse rootsmuziek en vermengt het traditionele rootsklanken met pop en rock; voor een belangrijk deel op dezelfde wijze als op het in commercieel opzicht zo succesvolle debuut.

Cleopatra bevat flink wat tracks die ook best op het debuut hadden kunnen staan. Hiertussen een aantal aanstekelijke songs die bijna schreeuwen om een paar hey’s of ho’s, maar gelukkig laat de band zich hier niet toe verleiden.

Cleopatra is wat meer ingetogen dan het debuut en een stuk minder eenvormig. Zeker naarmate de plaat vordert klinkt de muziek steeds subtieler en intiemer, waarbij het prachtige gitaarwerk en de piano een hoofdrol vervullen. De bijzondere percussie, die zo’n belangrijke rol speelde op het debuut van de band, duikt nog een aantal keren op, maar wordt nog veel vaker achterwege gelaten.

Het komt de intensiteit van de muziek van The Lumineers zeer ten goede. Zeker wanneer de instrumentatie wat meer ingetogen en wat donkerder is, vertrouwt de band volledig op de vocalen van Wesley Schultz en hoe vaker ik naar Cleopatra luister, hoe meer ik onder de indruk ben van deze vocalen. Het zijn vocalen die prachtig getergd kunnen klinken, maar het zijn ook vocalen die de soms wat vlak klinkende songs van The Lumineers kunnen voorzien van heel veel diepgang.

Cleopatra bevat, ondanks de kleinere rol voor de stuwende percussie, ook veel meer dynamiek dan zijn voorganger. De band durft klein en intiem te klinken, maar is ook niet bang voor stevigere uithalen.

Het gekke is dat ik na vele keren horen nog steeds bang bent dat de band opeens weer een Hey Ho uit de speakers laat komen, maar van die angst moet ik maar snel af. Cleopatra van The Lumineers is immers een hele mooie en toch ook eigenzinnige rootsplaat, die het zo succesvolle debuut in artistiek opzicht op alle fronten overtreft. Of dat in commercieel opzicht ook zo zal zijn durf ik te betwijfelen, maar dat komt de muziek van The Lumineers alleen maar ten goede. Cleopatra is een prachtplaat, waar ik steeds meer van ga houden. Erwin Zijleman

avatar van The_CrY
2,5
Dit soort folk is niet geheel mijn genre, maar op zijn tijd wil het er wel eens ingaan. The Lumineers was zo'n naam die ik wel een kans wilde geven, maar helaas vind ik dit album nogal saai. Er staan een aantal nummers op die gewoon erg catchy zijn, zoals de single 'Ophelia' of het titelnummer, maar naar mate de plaat vordert begint de verveling te komen. Op zich hebben ze denk ik de elementen die nodig zijn om de gehele plaat te boeien, maar nu nog wat avontuurlijkere nummers schrijven.

avatar van Sven Vermant
3,5
Kan niet tippen aan zijn voorganger. 3 of 4 nummers die erboven uitsteken. Rest is toch beduidend minder. 3*

4,5
Cye
Ik heb de laatste tijd de plaat heel vaak op staan en hij wordt voor mij mooier en mooier. In The Light en Long Way From Home zijn prachtige nummers, als ook Sleep On The Floor, Ophelia en Cleopatra.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:52 uur

geplaatst: vandaag om 21:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.