Veruit de minste worp van Tom Rapp. Op ieder voorgaand album wist hij wel iets geks, sprookjesachtigs te brengen. Maar altijd helemaal Tom Rapp.
Op dit album treedt Rapp de mossige, in nevel gehulde trap naar de voorbije 60s af en revisiteerd nummer uit de tijd dat Tom zelf door het sprookjesbos dwaalde. Pearls Before Swine zal voor altijd in de 60s blijven steken. Tom zelf had dat ook door, voor 72 moet het al behoorlijk gedateerd hebben geklonken (wat ik nu als tijdloos, doch typerend zou benoemen) in een muzikale wereld in stroomversnelling.. Hij selecteerde nummers uit die periode en nam ze opnieuw in handen.
De arrangementen van de nummers veranderde, de drive ook.. een soort van lost weekend ala Lennon.. zou je kunnen zeggen. Maar die nummers hadden daar beter kunnen blijven... tussen de witte wieven en zwammen.
Deze 70s varianten kunnen prima mee, maar dingen niet mee naar een plekje aan de oppervlakte van het jaren 70 singer songwritermeer.. waar zo nu en dan nog iets moois, bijzonders komt boven drijven. Gewoon een aardige plaat die je kan mee nemen, als de prijs 'right' is. Verwacht echter geen verzamelaar met de oude nummers, want dan kom je bekocht thuis..