menu

The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band - Born into Trouble as the Sparks Fly Upward (2001)

mijn stem
3,96 (139)
139 stemmen

Canada
Rock
Label: Constellation

  1. Sisters! Brothers! Small Boats of Fire Are Falling from the Sky! (9:07)
  2. This Gentle Hearts Like Shot Birds Fallen (5:47)
  3. Built Then Burnt (Hurrah! Hurrah!) (5:41)
  4. Take These Hands and Throw Them in the River (6:59)
  5. Could've Moved Mountains... (11:00)
  6. Tho You Are Gone I Still Often Walk W/ You (4:48)
  7. C'mon Come On (Loose an Endless Longing) (8:06)
  8. The Triumph of Our Tired Eyes (6:55)
totale tijdsduur: 58:23
zoeken in:
avatar van Safri
4,0
Net als het voorgaande album: prachtig. Melancholische, lange klassieke stukken met veel violen, maar ook enkele gitaren. Voor de liefhebbers van Godspeed You Black Emperor is dit een leuk uitstapje naar wat rustiger werk van dit groepje muzikanten uit Canada.

avatar van herman
4,0
Mijn stem maar verhoogd van 4,5 naar 5. Misschien is dit toch wel het beste album van ASMZ en heel misschien vind ik dit nog wel mooier dan de releases van Godspeed... Het steeds sneller en chaotischer worden C'mon Comeon (Loose an Endless Longing) is een favoriet (zijn dat pauken op de achtergrond?), net als Take These Hands And Throw Them in The River.

ElMeroMero
Een stuk beter idd dan hun vorige plaatje, temeer omdat Efrim soms wél de juiste tonen weet te halen met zijn zang. Vooral Could 've Moved Mountains en The Triumph of Our Tired Eyes weten me uitermate te bekoren.

Kortom: een mooi winters plaatje voor de post-rockers(klinkt wel stoer zo ) onder ons.

avatar van otherfool
4,0
Theatrale titels, bizarre teksten, groots opgezette, lange nummers met agressieve violen en bloedstollende rustpuntjes. Wie van hoogtepunt 'Could've Moved Mountains' geen tranen in zijn ogen krijgt, heeft geen greintje gevoel in zijn of haar donder. Een briljante plaat op zijn eigen excentrieke wijze. Qua niveau doet het al met al niet onder voor origineel GYBE.

4 sterren.

5,0
Beste album van a silver mt. alhoewel ik het album wat hierna is uitgebracht ook wel 100en keren heb geluisterd, heerlijke muziek.

avatar van BlueVelvet
4,0
Moet dit eens uitzoeken, GY!BE, A Silver Mt. Zion, EITT, BSS, Red Sparowes: ik vind het allemaal fantastisch!

voltazy
wat een mooi album , met als uitschieter nummer 6, de spanning die daar gecreeerd word is brilant..
ook mooi moment is de kinderstem in het begin van nummer 3

avatar van levenvergeten
4,0
Ik was dit album net aan het beluisteren en vroeg me af; is dit beter dan het debuut?

Rauwer is het in elk geval, C'mon, C'mon is een weergaloze track die deze rauwere(of; hardere) kant van A Silver Mt. Zion laat zien. Het is verder niet verschrikkelijk anders in stijl dan het debuut, hoogstens hoor je Efrim iets meer zingen.

Maar het weet me wel weer te imponeren deze langspeler van A Silver Mt. Zion(dat nu ineens The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band heet).

Weer komen de fantastische ideeën naar voren, die vaak ook succesvol tot ontplooiing komen in majesteuze finales van nummers met lange titels en teksten waar ik de betekenis nog niet van heb gevonden.

Al is het soms wat minder; ik meen dat ik ergens wat kindergezang hoorde, dat me niet erg veel deed, maar als ik eerlijk ben zijn er eigenlijk bijna geen zwakke plekken op deze LP.

avatar van Nakur
4,0
Dubbel vinyl gescoord voor 10 euro, nieuw enaald gehaald... plaat erop en...

LP speler stuk

avatar van Nakur
4,0
en nu doet die het weer. Genieten deze plaat

khonnor
Could've Moved Mountains...

zoooooooooooooo schoon

basketballerke
Ook weer een extreem goede plaat van dit zij projectje van Efrim, welke ik denk ik nog beter vind van het moederschip zelf, Godspeed You! Black Emperor. Het onderwerp is in ieder geval niet hetzelfde als op hun eerste album, wat het onderwerp hier is ben ik echter nog niet echt uit, maar ik neig met bepaalde stukken tekst toch weer richting politiek. Daarbij klinkt deze plaat erg troostend, met hier en daar vrij harde, agressieve stukken, en bevalt de sfeer van deze plaat me iets meer dan op de eerste. Ik denk dat ik deze beter vind dan het debuut, maar ik ben er nog niet uit. 5* liggen wel op de loer...

Ik Doe Moeilijk
Wat een sublieme ervaring. Ik was tot tranen(nouja ik overdrijf omwille van de beeldingskracht) toe geroerd door de heerlijke naieve hoop die uit het begin van dit album spreekt. Het leven doet zich weer voor als een grote mogelijkheid tot het vinden van geluk. De rest van het album speelde zich vooral af in mijn onderbewuste, wat een ervaring. Een geweldige spanningsopbouw, overweldigende gitaarakkoorden. Wanneer dan, aan het einde van C'mon Come On (Loose an Endless Longing), de ontspanning aantrad, dacht ik: Het is volbracht...

Maar opeens kwam er nog een track achteraan waarin een ideologie, of politieke boodschap, er nog even dik bovenop wordt gelegd, waarop de zanger opeens probeert te zingen, op een manier waar op mijn haren recht overeind gingen staan, tot in mijn bilnaad toe. Het woord anti-climax werd hier opnieuw uitgevonden.
Ik zie mij genoodzaakt om dit album zelf maar te branden op een CDr, met daarop maar 7 tracks.

avatar van Nakur
4,0
Haha ik snap het. Waag je dan maar niet aan Horses in the Sky.

Ik Doe Moeilijk
Hoe bedoel je precies, qua zang van Menuck?

avatar van Nakur
4,0
Ja. Daar kun je 4 seconden genieten zonder dat hij zijn mond open doet. Voor mij is het onoplosbaar verbonden met de muziek. Hoe vals het ook is.

Ik Doe Moeilijk
Het is niet zozeer zijn zang(stemgeluid), an sich, die me hekelde. Meer de manier waarop, de intentie waarmee, de laatste track gebracht wordt. (althans de intentie die ik vermoed). Zijn zang is inderdaad wel integraal onderdeel van de band, daar durf ik eigenlijk geen zinnige uitspraak over te doen. 'Vals' kan wmb ook zeker kwaliteit hebben.

glimlicht
Ik vind het laatste nummer juist een hele verfrissing van het album, de hoop die in het begin word gegeven word als een deken over je heen gegooid. Om daarmee af te sluiten wat er allemaal verteld is, het klinkt alsof je een slechte droom hebt gehad en iemand je komt vertellen dat alles nep is.

"We will find our way", zegt Efrim met een trillende breekbare stem. Hij komt met zijn stem en manier van vertellen beter over dan wat ik dan ook maar ooit op de radio heb gehoord. Muziek om te koesteren.

4,0
Mijn eerste luisterbeurt zit er net op, en ik ben zeker niet teleurgesteld. Er staan hier weer prachtnummers op. Vooralsnog is de eerste track mijn favoriet.

Ik heb ook begrepen dat ze in april in Doornroosje staan, lijkt me zeer interessant om daar bij te zijn.

avatar van herman
4,0
Ik ben bezig met een A Silver Mt. Zion tour de force: dat wil zeggen dat ik vanavond al hun platen achter elkaar draai. Na net ook het debuut gehoord te hebben, valt het me op dat dit album toch wel wat minder een geheel vormt en bij vlagen wat in het oneindige weg lijkt te meanderen. Maakt het voor mij een wat minder bijzondere plaat dan He Has Left Us Alone etc., wat een veel scherpere focus heeft. Een halfje eraf maar derhalve.

avatar van jellorum
zelfde comment als bij He Has Left Us....

avatar van BlueVelvet
4,0
Bedankt om het te melden
Ga je dit ook nog bij de andere platen van A Silver Mt. Zion plaatsen?

avatar van Eveningguard
4,0
Eerste plaat was moeilijk te doorgronden maar wel erg, erg mooi. De hoes vind ik alvast waanzinnig (heb iets met vogels).

avatar van Eveningguard
4,0
Kunstwerk, net zoals het eerste album. Bij mijn eerste luisterbeurt springen de eerste en de vijfde track eruit. Jammer van de valse zang van Efrim in de laatste track, Maar dit kan voor de alleen maar groeien.

avatar van Eveningguard
4,0
In het vijfde nummer vind ik Efrim trouwens prachtig zingen. Maar hij heeft al meerdere malen bewezen dat lagere tonen hem beter liggen dan hoge.

avatar van kobe bryant fan
4,5
En opnieuw een heerlijke plaat van ons gezelschap uit Canada.
Over elke noot is er nagedacht de opbouw is geniaal, zelfs de titels zijn fantastisch.
4*

avatar van Timo-otje
4,0
Mogelijk nog beter dan de voorganger. Hemeltergend mooie muziek, de eerste 3 nummers lijken behoorlijk saai op het eerste gezicht maar als je goed gaat luisteren hoor dat er steeds meer instrumentatie bijkomt als de nummers voortduren. Wel is het wat minder een geheel dan de voorganger. En wat betreft de zang van Efrim , tot nu toe vind ik die zelfs geweldig. Dat laatste nummer en met enorme passie gezongen , en dan boeit het mij geen ene reet dat hij soms vals zingt. Nee,wat ik tot nu toe gehoord heb van deze groep doet zeker niet veel onder voor Godspeed.

Arbeidsdeskundige
Dit album is beklemmend, hypnotiserend en melancholisch. De violen gaan door merg en been.

Waanzinnig mooi, voor mij zelfs misschien hun mooiste.

De muziek krijgt voor mij een heel nieuwe betekenislaag nu ik het in deze tijd van de lockdown luister en ik hele andere associaties met de teksten heb.

Dear Brothers and Sisters,
Dear Enemies and Friends,
Why are we all so alone here? All we need is a little more hope, a little more joy.
All we need is a little more light, a little less weight, a little more freedom.


Dat doet goede muziek: die groeit met je mee.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:51 uur

geplaatst: vandaag om 11:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.