aERodynamIC schreef:
Ik kan me heel goed vinden in de vergelijkingen met Tori Amos en Joni Mitchell.
Joni vanwege heel af en toe het stemgeluid en soms ook wel de folkachtige composities en Tori vanwege de piano en ook de liedjes (Tori-light).
Deze artiest mist net dat kleine magische extraatje dat genoemde dames wel hebben en haalt daardoor geen 5*
Je neemt me de woorden uit de mond
Helemaal mee eens.
Wat een prachtig album is dit! Ik draai haar momenteel veel. Dreaming Through the Noise is mijn eerste kennismaking met Vienna Teng. Ze mist inderdaad wel iets excentrieks, wat anderen ook al zeggen.
Een paar favorieten van me:
I Don't Feel So Well en Pontchartrain (vooral het katholiek-achtige einde) zijn erg speciaal, de melodie gaat alle kanten op, ook buiten de toonsoort, experimenteel, daar hou ik van. I Don't Feel So Well zit veel in mijn hooofd.
Van Recessional kan ik soms wel huilen, zo ontroerend, puur.
Transcontinental 1:30 A.M. rustgevend sfeertje.
Love Turns 40: weer een juweeltje, prachtig tekst, jazzy sfeertje, mooie opbouw!
1BR/1BA: Speciaal nummertje, ook weer een geweldig opbouw, lekker swingend, leuke pianosolo, leuke instrumentkeuze.
Nothing Without You: Tell me it won't always be this hard...
Ik ben erg te spreken over Vienna, ga me zeker nog verdiepen in haar andere werk.
4,5*