King's X - Out of the Silent Planet (1988)

Erg goed debuut van King's X, dat echter een betje onopgemerkt bleef. Nummers met een lekkere groove, goed gitaarwerk en vocalen.

Drie muzikanten, Doug Pinnick (zang/bas), Ty Tabor (gitaar) en Jerry Gaskill (drums) worden opgemerkt door Sam Taylor (voormalige vice president van het ZZ Top-bedrijf) en leveren een debuutalbum af dat een toonbeeld is van originaliteit. Het is een combinatie van verscheidene stijlen, van bluesrock tot psychedelica. Zware riffs worden afgewisseld met dromigere stukken en een rijk scala aan stemmingen en kleuren daartussenin. Ik denk soms aan een combinatie tussen Rush en The Beatles, zeker wat betreft de samenzang. Ooit speelden ze het voorprogramma tijdens een Europese toer van AC/DC, wat een totale misprogrammering was. Een buitenbeentje was dit toen!

4.5 sterren voor dit prachtige album. Van Goldilox en Power of Love, King en Shot of Love krijg ik zelfs 30 jaar na het uitkomen van dit nog steeds niet genoeg. Het laat zich moeilijk vergelijken omdat het hier originele muziek betreft die op latere albums uitgewerkt werd. Het volgende is nog beter (Gretchen goes...) later werd het iets teveel van hetzelfde en doofde de vlam langzaam.

Zit weer een beetje in een King's X periode maar wat waren dit debuut en opvolger Gretchen ... toch enorme gave platen. Goldilox, Visions, King zijn tocht echt klassiekers. Lekker hoor.

Een interessant bandje waarbij het niveau hoog ligt en de heren een creatieve cocktail mixen van rock, soul, metal, blues en wat symfonische elementen. Zeker eind jaren 80 klonk dit redelijk vernieuwend en was het lastig om dit bandje voor de goegemeente te categoriseren. Wellicht dat daarom een doorbraak is uitgebleven hoewel de heren nog wel wat kortstondig succes hadden. Vanuit instrumentaal opzicht kan ik de meeste platen van deze band wel waarderen, echter vind ik de stem van Pinnick mager, hij zwalkt heen en weer en zit dicht tegen mijn irritatiegrens aan en dat is jammer. Desalniettemin kun je dit met de beste wil van de wereld geen slechte plaat vinden, daarvoor is het gebodene simpelweg te sterk, is er variatie alom en waardeer ik de innovatieve elementen op het album, zeker voor die tijd.

Na jaren weer eens gedraaid, vind het onveranderd nog steeds een sterk album. Een band met echt een eigen geluid. King en Wonder zijn mijn favoriete tracks.

King’s X combineert ronkende bas en gospelsound leadzang van Doug Pinnick met Beatles-achtige samenzang en heavy gitaren van Ty Tabor. Drummer Jerry Gaskill zal ook best goed zijn, maar daar zijn mijn oren nooit erg gevoelig voor geweest.

Ik had in enkele dagen tijd al mijn acht King's X cd’s beluisterd en met vier sterren gewaardeerd. Een constante kwaliteit? Toen ik opnieuw bij het debuut uitkwam, vond ik deze toch echt wel mooier dan Tapehead of Manic Moonlight. Vandaar een verhoging naar vier en een halve ster.

Er staat geen minder nummer op, al springen sommige er misschien iets meer uit dan andere. Echte uitschieters naar boven en beneden kan ik vanwege de constante kwaliteit van Out of the Silent Planet moeilijk noemen. Ik hou het bij een paar opmerkingen over het openingsnumer In the New Age

Het ruim anderhalve minuut durende aanzwellend intro is misschien leuk om een enkele keer te horen. Na een aantal keren skip ik het liever. Het was handig geweest als het als track was losgekoppeld van het openingsnummer.

De gitaarsolo van In the New Age begint echt super. Hoe je Ty Tabor daar zijn snaren hoort buigen om de noot op de juiste manier te raken. Daar wordt ik echt heel blij van. Dat heeft als nadeel dat het hoogtepunt voor mij al in de eerste vier van de zestien maten durende solo zit.

De titel van het album hebben ze volgens wikipedia van Out of the Silent Planet - C.S. Lewis (1938). Ik ken het boek niet en de King's X Lyrics zijn niet expliciet genoeg om te herkennen of er meer invloeden van het boek in deze cd verwerkt zitten. Hoewel ik er nieuwsgierig naar ben, ben ik ook te lui om het verder te onderzoeken. Mijn belangstelling voor King’s X draait toch meer om de muziek dan de teksten.

1988.....gekocht bij rocky road in den haag bij Release datum....lang niet meer gehoord maar staat nu weer op.
Top Plaat...but who cares?

I do! En ook ik kocht het eerste album bij Rocky Road in Den Haag aan de Nieuwstraat 6.