Een liefhebber van de muziek van Jungle By Night wil ik mijzelf zeker wel noemen. We zijn alweer toe aan hun derde plaat en ook kleine jongens worden groot. De vorige twee albums waren bij mij persoonlijk een succes.
Dit nieuwe album is geïnspireerd op alles avonturen die zij meemaakten toen ze de wereld over reisden om hun muziek aan de man te brengen. Alle invloeden uit uiteenlopende landen werden meegenomen op dit album. Dat wordt dan hopelijk een kleine tweeënveertig minuten genieten van funk gecombineerd met allerlei wereldse klanken.
Opener Kingfisher is in ieder geval een ontspannen, wereldse opener. Dit is inderdaad wel een beetje de stijl die ik verwachtte, misschien alleen dan nog wat funkier. Funkier als The Ottoman Highlands. Al is het nog wel funk met de voet bij de rem. Helemaal los wil het nog niet gaan, maar dat lijkt dan ook wel weer een bewussie van de jongens van Jungle by Night.
Cruise Control was een single die ons al een beetje kennis liet maken met dit album. Een nummer dat muzikaal erg rijk is. Verder lekker funky en gewoon een fijn nummer. Om daarna met Polydance weer een stukje extra energie los te laten.
Caldera kent een rustige, ontspannen opbouw om aan het einde toch nog even los te gaan. Zit uitstekend in elkaar, dit soort nummers. Iets wat ook te zeggen valt over het sfeervolle Infinite. Een andere kant van de medaille hoor je dan op Extortion. Ze lijken hier een computerspelletje te spelen. In ieder geval een nummer met meer dan genoeg energie die er af en toe goed uit knalt.
Op Morning Stretch laten de jongens vooral de blazers hun werk doen, wat resulteert in een mooie volle sound. Culture Shock is daaropvolgend dan juist weer retestrak en onbedaarlijk funky. Heerlijk nummer waarbij je niet stil kan zitten.
Het album kent wel een ontspannen einde. Following a Broken Compass is helemaal ‘taking it easy’ en afsluiter Bout du Monde is al even ontspannen, maar wel erg sfeervol. Al met al wederom een zeer geslaagde plaat van Jungle By Night.
(bron:
Opus de Soul)