Andy Stott - Too Many Voices (2016)

Dat wordt blind aanschaffen

Vreemd, dit album heeft helemaal geen stemmen..

Toch wel, plaat is volledig a capella opgenomen.

Bizonder project, zie ook de site van Modern Love

Ben benieuwd. Ben voorganger Faith in Strangers aan het luisteren en zie de release van een nieuw album van Andy. Op de lijst ermee.

Op het eerste gehoor ontbreekt het aan een knaller als Numb of Violence om direct enthousiast te worden. Het is voor mijn (eerste) gevoel wat asbtracter. De afsluiter viel me het meest op: heel erg Oneohtrix Point Never.

De meesten zullen 'Faith in Strangers' de betere plaat vinden, maar deze ligt persoonlijk dichter bij mijn smaak als het op elektronische muziek aankomt. Let wel, je zal me nooit horen zeggen dat 'FIS' slecht is. Integendeel. Het is onmiskenbaar een goed gemaakte plaat die enkel van een genie kan komen, maar voor mij was ie bij momenten een tikkeltje te brutaal.

Wat mij zo aanspreekt in Stotts werk is de perfecte balans tussen brute duisternis en sensuele dansbaarheid (zie zijn dubbel-EP van vroeger en 'Luxury Problems'). Op 'FIS' vond ik de balans te veel overslaan naar het eerste. Op 'Too Many Voices' daarentegen is het evenwicht weer helemaal terug. Op een track als 'Butterflies' kunnen heel mooie kindjes gemaakt worden, me dunkt.

By the way: fantastische hoes wederom. Ik weet niet of Stott ze zelf kiest, maar het getuigt in ieder geval van veel smaak.